اين چه كار است اى خداى شهر و ده!

پيرمرد بخت برگشته!

در روزگار مسكنت و ندارى كسى دو فرزند داشته باشد، هر دو نيز بيمار!

يكى دوا بخواهد و ديگرى پزشك. كار يكى آه باشد و ديگرى سرشك.

... آن پيرمرد بيچاره نيز اينگونه بود؛ رنجور و ناتوان. از پى لقمه‌اى نان، از اين سو به آن سو روان.

روزها مى‌رفت بر بازار و كوى‌

نان طلب مى‌كرد و مى‌برد آبروى‌

هر اميرى را روان مى‌شد ز پى‌

تا مگر پيراهنى بخشد به وى‌

روز سائل بود و شب بيماردار

روز مردم، شب از خود شرمسار

خدا نياورد. خجالت زن و بچه چيز كمى نيست.

از خانه بيرون رفتن و دست خالى برگشتن، خيلى دشوار است؛ پيش‌