وجود دارد را به رسميت مى‌شناسد.

9- ليبراليسم آزادى انديشه و عقيده را به طور مطلق مى‌پذيرد در حالى كه اسلام در حوزه انديشه آزادى مطلق را مى‌پذيرد اما حوزه آزادى عقيده بين مجازات اخروى و دنيوى عقايد غيراسلام تفكيك قايل مى‌شود و رأى به تحمل عقايد مخالف مى‌دهد.

10- مرز آزادى‌بيان در ليبراليسم، حريم خصوصى و اخلاقى افراد جامعه است در حالى‌كه در اسلام مرز آزادى‌بيان حريم الهى، حريم افراد و حريم جامعه است.

11- در زمينه آزاديهاى اجتماعى در حالى كه ليبراليسم در رابطه فرد و جامعه و حقوق متقابل آنها، ارزش و اعتبار نهايى را به فرد مى‌بخشد، اسلام آن آزاديها را مقيد به حقوق الهى، حقوق خود فرد و حقوق جامعه مى‌نمايد.

12- ليبراليسم با اذعان به ضرورت وجود حكومت، در خصوص رابطه مردم و حاكم، انتخاب، نظارت، نقد و بركنارى زمامداران را از حقوق مردم دانسته و رأى به لزوم تحمل مخالفين از طرف حكومت مى‌دهد اسلام نيز ضمن پذيرش همه اين موارد نه تنها از حق مخالفين حمايت كرده و زمامداران را به تحل ايشان فرا مى‌خواند بلكه گامى فراتر نهاده و به زمامداران توصيه مى‌كند براى جلوگيرى از فساد خود منتقدين و مخالفين را در كنار خود نگه دارند.