پى‌نوشت‌ها

______________________________
(1). مرتضى شيرودى، «جهانى‌سازى، اسلام و آينده بشريت»، مجله معرفت 79، سال سيزدهم، ش 4، تير 1383، ص 109.

(2). مالكوم واترز، جهانى شدن، ترجمه اسماعيل مردانى گيوى و سياوش مريدى، ص 12، چاپ اوّل:

انتشارات سازمان مديريت صنعتى، 1379 شمسى.

(3). رونالد رابرتسون، جهانى شدن و تئورى‌هاى اجتماعى و فرهنگى، ترجمه كمال پولادى، ص 12، چاپ اوّل: نشر ثالث، 1380 شمسى.

(4). جرمى فاكس، تقابل‌هاى پسامدرن چامسكى و جهانى‌سازى، ترجمه مزدك انوشه، ص 32، چاپ اوّل:

انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى، 1381 شمسى.

(5). عبد الرسول بيات و ديگران، فرهنگ واژه‌ها، ص 247، چاپ دوم: انتشارات مؤسسه انديشه و فرهنگ دينى، قم 1381.

(6). رى كيلى- فيل مارفليت، جهانى شدن و جهان سوم، ترجمه حسن نورايى بيدخت و محمد على شيخ عليان، ص 9 (مقدمه)، چاپ اوّل: انتشارات وزارت امور خارجه، 1380 شمسى.

(7). «يملأ الأرض بالعدل و يطبقها بالقسط يسير معه الرعب». (ابن قولويه قمى، كامل الزيارات، ص 332، انتشارات مرتضويه، نجف اشرف 1356 قمرى)

(8). سيد حسن ميرجهانى طباطبايى، نوائب الدهور فى علامات الظهور، ج 3، ص 94، چاپ سوم: انتشارات كتابخانه صدر، تهران 1379 شمسى؛ منتخب الاثر، ص 607؛ محمد بن يعقوب كلينى، كافى، ج 8، ص 241، چاپ چهارم: انتشارات دار الكتب الإسلاميه، تهران 1365 شمسى.

(9). تقابل‌هاى پسامدرن چامسكى و جهانى‌سازى، ص 38.

(10). امير حسين ياورى، جهانى شدن، فن‌آورى اطلاعات و چالش‌هاى فراروى پليس، گرفته شده از سايت:

php. 000340/ sevihcra/ ygolonhcet/ moc. ayoog. swen//: ptth

تاريخ 16/ 4/ 1385.

(11). نك:php .xedni /moc .batzab .www //:ptth

(12). «جهانى‌سازى، اسلام و آينده بشريت»، ص 110.

(13). جان بى‌ناس، تاريخ جامع اديان از آغاز تا امروز، ترجمه على اصغر حكمت، ص 364، چاپ دوم:

انتشارات پيروز، تهران 1348 شمسى.

(14). كتاب مقدس، م. برتيش و فورن بيبل سوسائيتى، ترجمه از يونانى، دار السلطنه لندن، 1933 ميلادى.

(عهد عتيق) مزامير داود، 37: 17- 23، و 37- 40.

(15). انجيل متى 24: 43- 45.

(16). در ميان هندوها به عنوان پيامبر و صاحب كتاب شهرت دارد.

(17). كشن، نام گرامى پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم به زبان هندى است.

(18). محمد فقيه‌نيا، حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف در بشارت‌هاى آسمانى، ص 22، چاپ اوّل: انتشارات بنياد پژوهش‌هاى علمى فرهنگى نور الاصفيا، 1379 شمسى.