امام صادق عليه السّلام به نقل از امير مؤمنان عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:

و لو قام قائمنا لأنزلت السماء قطرها و لأخرجت الأرض نباتها و لذهبت الشحناء من قلوب العباد و اصطلحت السباع و البهائم، حتّي تمشي المرئة بين العراق إلي الشام، لا تضع قدميها إلّا علي النبات و علي رأسها زينتها و لا يهيجها سبع و لا تخافه؛ 39

روزى كه قائم ما قيام كند، آسمان باران رحمت ببارد و زمين گياه خود را بروياند و كينه‌ها از دل بندگان زدوده شود و درندگان و چهارپايان با يك‌ديگر مسالمت‌آميز هم‌زيستى كنند. تا آن‌جا كه زنى از عراق تا شام را بپيمايد و جز بر سبزه‌زار گام نگذارد و زينت و آرايش خود را بر سر داشته باشد، بدون اين‌كه كسى به آن طمع نمايد و هيچ درنده‌اى او را آشفته نسازد و او نيز از هيچ چيز نهراسد.

امام مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف پديدآورنده امنيت فراگير است؛ امنيتى كه بشر در تمام دوران تاريخ خود مانند آن را نديده است. او در جامعه عدل‌بنياد خود، همه معيارها و ضوابط غيرانسانى را كنار مى‌گذارد و عوامل دلهره، نگرانى و ترس را نابود و بيم‌افكنان و هراس‌انگيزان را از سر راه جامعه برمى‌دارد. در حكومت مهدوى، نفوذها و قانون‌شكنى‌ها ناكارآمد مى‌شوند و روابط اجتماعى برپايه قانون و عدل و احترام به حقوق و ارزش انسان استوار مى‌گردند. هيچ حقى در آن دوران سعادت‌بار تضييع نمى‌شود و هركس در هر مقام به بيش از آن‌چه حق دارد، دست نمى‌يابد. همه چيز به اندازه و حساب و حق است. به معناى واقعى كلمه اراده آزاد انسانى در قلمرو درست و قانونى خود حركت مى‌كند و همه انسان‌ها بدون مانع، امكان ترقى و رشد مى‌يابند. در اين جامعه، انسان به انسان نزديك مى‌شود، دوستى و مهرورزى جاى كينه‌توزى و دشمنى را مى‌گيرد و تضاد، درگيرى و تزاحم جايش را به رقابت سالم و آزاد و انسانى مى‌دهد. آن‌گاه دار السلام و جامعه امن و زندگى آرام، نصيب انسان مى‌گردد. 40

امام صادق عليه السّلام با يكى از اصحابش درباره نقش الگويى امنيت مهدوى و دست‌آوردهاى ناشى از آن در عصر ظهور به نام عمار ساباطى، گفت‌وگويى فرموده كه در زير مى‌آيد. عمار ساباطى مى‌گويد كه از امام صادق عليه السّلام پرسيدم: