سالم خانوادگى را درهم مى‌شكند. براساس مفاد روايات، در اين وضعيت، صاحبان ثروت و قدرت به زيردستان رحم نمى‌كنند، هم‌سايه در حق هم‌سايه جفا روا مى‌دارد، زن و مرد حقوق هم‌ديگر را رعايت نمى‌كنند، فرزندان با گستاخى و نافرمانى حرمت والدين را نگه نمى‌دارند، پدران و مادران مسئوليت‌هاى تربيت فرزندان را از ياد مى‌برند، رشته‌هاى محبت و دوستى در ميان مردم قطع مى‌گردد و عشق و علاقه‌هاى كاذب جانشين محبت‌هاى واقعى مى‌گردد. آن هنگام ارزش‌ها و كمالات انسانى، معيار سنجش شخصيت افراد نيست، بلكه تقوا، ديانت و صلاحيت دايرمدار ارزش‌هاى ظاهرى و مادى مى‌شود. يگانگى و هم‌دلى‌هاى ظاهرى با نفرت درونى و كينه‌هاى پنهانى هم‌راه است و دوستى‌ها و پيوندها، صورى و مقطعى مى‌نمايد.

امير مؤمنان عليه السّلام مى‌فرمايد:

تواخى الناس على الفجور و تهاجروا على الدين و تحاجّوا على الكذب .... و استعملت المودّة باللسان و تشاجر الناس بالقلوب؛ 23

مردمان با انگيزه گناه‌كارى برادر مى‌شوند و در راه دين از يك‌ديگر جدا مى‌گردند، دوستى‌ها دروغين است و محبت‌ها زبانى و صورى است، اما اختلاف‌ها و ناسازگارى‌ها باطنى و درونى است.

نتيجه حاكميت معيارهاى ظالمان و استثمار در روابط اجتماعى، پديد آمدن فضاى درنده‌خويى در جامعه خواهد بود. فضايى كه چاره‌اى در آن نيست، جز اين‌كه يا خود بايد درنده بود و يا به ناچار طعمه درندگان بى‌رحم ديگر قرار گرفت!

پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلّم در حديثى، پى‌آمدهاى وحشت‌ناك و مخاطرات ناامنى در جامعه آخر زمان را چنين ترسيم مى‌كند:

... فإن كان فى ذلك الزمان ذئبا و إلّا أكلته الذئاب؛ 24

اگر مردمان در اين زمانه گرگ صفت شدند، مى‌توانند در جامعه گرگان زندگى كنند وگرنه گرگ‌هاى ديگر آنها را خواهند بلعيد!