پى‌نوشت‌ها

______________________________
(1). راغب اصفهانى، المفردات فى غريب القرآن، ص 66، چاپ اوّل: انتشارات دفتر نشر الكتاب، 1404 قمرى.

(2). ابن اثير، النهاية فى غريب الحديث و الاثر، ج 1، ص 174، انتشارات المكتبة الاسلاميه.

(3). مرتضى مطهرى، حماسه حسينى، ج 3، ص 108، چاپ دهم: انتشارات صدرا، تهران 1369 شمسى.

(4). عباس على عميد زنجانى، فقه سياسى، ج 2، ص 23، چاپ سوم: انتشارات سپهر، تهران 1373 شمسى.

(5). عبد الرحمن بن خلدون، مقدمه ابن خلدون، ترجمه محمد پرويز گنابادى، ج 1، ص 400، چاپ هشتم:

انتشارات علمى و فرهنگى، تهران 1375 شمسى.

(6). سيد محمد حسين طباطبايى، الميزان فى تفسير القرآن، ج 18، ص 274، انتشارات دار الكتاب الاسلاميه، قم، 1393 قمرى.

(7). ناصر مكارم شيرازى، انوار الفقاهه (كتاب البيع)، ص 476، چاپ اوّل: انتشارات مدرسه امام على بن ابى طالب عليه السّلام، قم 1425 قمرى؛ تفسير نمونه، ج 22، ص 69، چاپ سيزدهم: انتشارات دار الكتب الاسلاميه، تهران 1375 شمسى.

(8). سوره فتح، آيه 10.

(9). سوره فتح، آيه 18.

(10). سوره ممتحنه، آيه 12.

(11). ابو الفضل موسويان، مبانى مشروعيت حكومت؛ جايگاه رأى و بيعت در انديشه اسلامى، ص 150- 157، چاپ اوّل: انتشارات مؤسسه نشر و تحقيقات ذكر، تهران 1381 شمسى.

(12). سوره شعراء، آيه 214.

(13). محمد باقر مجلسى، بحار الانوار، ج 22، ص 278، انتشارات مؤسسه الوفاء، بيروت 1403 قمرى.

(14). جعفر سبحانى، مبانى حكومت اسلامى، ترجمه داود الهامى، ص 7، انتشارات مؤسسه علمى و فرهنگى سيد الشهداء، قم 1370 شمسى.

(15). نهج البلاغه، ترجمه مصطفى زمانى، نامه اوّل، ص 625، چاپ چهارم: انتشارات پيامبر اسلام، قم 1369 شمسى.

(16). نك: نهج البلاغه، خطبه 3 و 8.

(17). ناصر مكارم شيرازى و هم‌كاران، يك صد و هشتاد پرسش و پاسخ برگرفته از تفسير نمونه، ص 296، چاپ دوم: انتشارات دار الكتب الاسلاميه، تهران 1383 شمسى.

(18). سيد ميرزا حسن موسوى بجنوردى، القواعد الفقهيه، ص 170، چاپ دوم: انتشارات مكتبه بصيرتى، بى‌تا.

(19). همان، ص 194.

(20). امام خمينى، البيع، الجزء الرابع، ص 27، چاپ اوّل: انتشارات مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى، 1379 شمسى.

(21). تفسير نمونه، ج 23، ص 71.

(22). محمد هادى معرفت، ولايت فقيه، ص 86، چاپ اوّل: انتشارات التمهيد، 1377 شمسى.

(23). همان.