مقدمه‌

يكى از برجسته‌ترين زيارت‌ها و برخوردارترين آنها از معارف غنى انديشه‌اى زيارت جامعه كبيره است. اين زيارت بلند، بيانى زيبا، رسا و دقيق و عميق از جايگاه امامان شيعه را، ارائه نموده است. اگر چه فهم آن معانى ژرف و ظريف از انديشه بسيارى برتر است اما خردمندان و انديشه‌وران بسيارى را به تأمل و بهره‌مندى مشغول ساخته است.

شايد به درستى و يقين بتوان، شيعه را برخوردارترين، مذهب انديشه‌اى و عبادى در ميان تمامى مذاهب و فرق دينى جهان، از جهت معارف بلند دينى و رابطه عارفانه و عالمانه با مبدأ هستى خواند، نگرش خردمحورانه اين مذهب پويا، و بينش جهان شمول، دقيق و ريزبين آن به همراه اقيانوسى از عاطفه و گرايش قدسى، موجب شد تا اين جريان بزرگ‌انديشه و عمل و عبادت و تفكر با بهره‌جويى دائمى از حضور قدسى ائمه اطهار عليهم السلام اتصال دائمى خويش را با ملكوت تثبيت نمايد و در بحران‌هاى خانمان سوز و حيات برانداز برآمده از ماده محورى و كوتاه‌نگرى مدعيانى چند، آرام و مطمئن، زيبا و دل‌نشين به حركت خويش استمرار بخشد.

زيارت جامعه كبيره، تأثير بسزايى در تربيت بسامان و معتدل انسان‌ها دارد و به شناسايى بيشتر رهبران دينى مى‌انجامد و راه رسيدن به زندگانى آرمانى و آرام را نشان مى‌دهد.