عالمان رجالى و حديثى در طول تاريخ كتابت حديث و داورى بر آن تلاش كرده‌اند تا نسبت به صدور حديث از معصوم اطمينان به دست آوردند.

درباره ادعيه و زيارت‌ها نيز فقيهان و محدثان در صدور چنان متون بلندى مانند دعاى كميل و زيارت جامعه و ... كمترين ترديد را روا داشته‌اند.

سند زيارت جامعه به نقل از مرحوم شيخ صدوق (ره)-/ كه از اعاظم كم نظير حديثى شيعه است- در كتاب معتبر من لايحضره الفقيه- كه از كتب اربعه شيعه به شمار مى‌رود-/ و به همين سند در التهذيب كه از كتب اربعه شيعه و نوشته مرحوم شيخ طوسى (ره) است وارد شده است‌[1].[2]

مرحوم صدوق در كتاب ديگرشان به نام عيون اخبار الرضا عليه السلام همين زيارت را با سندشان نقل كرده‌اند كه چنين است: «عن على‌بن احمد الدقاق و محمداحمد السنانى و على‌بن عبداللَّه الوراق و الحسين‌بن ابراهيم المكتب جمعياً عن محمدبن أبى عبداللَّه الكوفى و أبى الحسين الاسدى عن محمدبن اسماعيل البرمكى عن موسى‌عمران النخعى قال قلت لعلى‌بن محمد ...».[3]

على‌بن احمد الدقاق‌

وى از مشايخ مرحوم صدوق به شمار مى‌رود كه مرحوم صدوق به وى اعتماد داشته و طريق وى به محمدبن سنان بوده و در حق وى هميشه دعا كرده و طلب رضوان الهى نموده است. هر چند مرحوم آيةاللَّه خويى احتمال داده‌اند كه وى با على‌بن احمدبن محمدبن عمران الدقاق يك شخص بوده باشند

[1] - التهذيب، شيخ طوسى، ج 6، ص 95.

[2] - من لايحضره الفقيه، ج 2، ص 609.

[3] - عيون اخبار الرضا عليه السلام، شيخ صدوق، ج 2، ص 668، تحقيق و ترجمه استاد على اكبر غفارى( ره).