در روايات شيعه بدين مسأله بسيار پرداخته شده و آموزه‌هاى بسيارى از اين مجموعه ماندگار و تأثيرگذار به دست مى‌آيد.

گرچه زيارت‌ها به چند صورت وارد شده‌اند:

الف. زياراتى كه براى معصوم خاص وارد شده‌اند مانند زيارت رسول اكرم صلى الله عليه و آله، زيارت امام على عليه السلام، زيارت عاشورا، زيارت امام رضا عليه السلام و زيارت ديگر معصومان كه مأثوراند.

ب. زيارت نامه‌هايى كه اختصاص به امام خاص ندارند اگرچه مى‌توان به نيّت يك امام عليه السلام آن را خواند ولى مى‌توان آن را براى تمامى معصومان عليهم السلام به جاى آورد مانند زيارت امين‌اللَّه، زيارت جامعه كبيره و ....

ج. زيارتنامه‌هايى كه خاص قبور شهدا و عباد صالح خداوند وارد شده‌اند مانند زيارت حضرت عبدالعظيم حسنى عليه السلام و زيارت حضرت معصومه عليها السلام در قم و زيارت قبور مؤمنين‌[1].

اين زيارت‌ها از زمان ائمه اطهار عليهم السلام وارد شده و مورد عمل قرار گرفته و در طول تاريخ مورد اقبال بزرگان و عالمان شيعه واقع شده است.

و براى انجام اين زيارت‌ها، شيعه در طول دوران حاكمان ستمگر، هزينه‌هاى بسيارى را تقديم كرد و حتى از جان سپردن، قطع عضو و يا پرداخت هزينه‌هاى مالى بسيار دريغ نورزيد. اما هميشه اين مشعل فروزان ابراز ارادت، محبت و عشق فرا راه بسيارى قرار داشته و موجب سعادت و رستگارى امت‌ها شده است.

[1] - كامل الزيارات، ابن قولويه قمى، ص 334 به بعد.