باطل خواهد بود.

در تعاليم عميق دينى نه تنها رأى اكثريت ملاك قرار نگرفته است، بلكه از آن جهت كه نوعا انسان‌ها تحت تأثير هوا و هوس قرار مى‌گيرند و يا احاطه و اشراف كامل نسبت به امور ندارند، برخورد متون دينى بس محتاطانه و تأمّل‌برانگيز است؛ به عنوان مثال:

و إن تطع أكثر من فى الأرض يضلّوك عن سبيل اللّه إن يتّبعون إلّا الظّنّ و إن هم إلّا يخرصون‌[1]؛

و اگر از بيشتر كسانى كه در زمين مى‌باشند پيروى كنى تو را از راه خدا گمراه مى‌كنند.

آنان جز از گمان خود پيروى نمى‌كنند و جز به حدس و تخمين نمى‌پردازند.

فاحكم بينهم بما أنزل اللّه و لا تتّبع أهواءهم عمّا جاءك من الحقّ‌[2]؛

پس ميان آنان بر وفق آن‌چه خدا نازل كرده حكم كن و از هواهاى‌شان از حقى كه به سوى تو آمده، پيروى مكن.

لقد جئناكم بالحقّ و لكنّ أكثركم للحقّ كارهون‌[3]؛

قطعا حقيقت را براى‌تان آورديم، لكن بيشتر شما حقيقت را خوش نداشتيد.

بل جاءهم بالحقّ و أكثرهم للحقّ كارهون* و لو اتّبع الحقّ أهواءهم لفسدت السّموات و الأرض و من فيهنّ ...[4]؛

بلكه [او] حق را براى ايشان آورده و [لى‌] بيشترشان حقيقت را خوش ندارند. و اگر حق از هوس‌هاى آنها پيروى مى‌كرد، قطعا آسمان‌ها و زمين و هر كه در آنهاست تباه مى‌شد.

[1] - انعام( 6) آيه 116.

[2] - مائده( 5) آيه 48 و ر. ك: آيات 49- 50.

[3] - زخرف( 43) آيه 78.

[4] - مؤمنون( 23) آيات 70- 71.