طور كامل داراست.

چهار. در عصر غيبت چون استيفاى مصالح در حدّ مطلوب و كامل ميسّر نيست، به حكم عقل بايد نزديك‌ترين مرتبه به حدّ مطلوب را تأمين نمود.

پنج. فقيه جامع شرايط در سه امر فقاهت، عدالت و كفايت، نسبت به ديگران به معصوم نزديك‌تر و در نتيجه در استيفاى منافع جامعه تواناتر و فرد اصلح براى حكومت است.

4. احاديث مقبوله عمر بن حنظله، مشهوره ابو خديجه، توقيع مبارك امام زمان، صحيحه قدّاح و موثّقه سكونى مطابق موازين علم رجال اشكال سندى نداشته و مورد پذيرش فقها قرار گرفته‌اند.

5. كثرت روايات و روح حاكم بر آنها، اين باور را به طور جدّى تقويت مى‌كند كه عالمان دين، پس از پيامبران و امامان، ايفاگر نقش آنان در رهبرى اجتماع مى‌باشند.

6. در همه روايات، اصل ولايت و زعامت فقيهان در حوزه امور عمومى قابل اثبات است.

7. قلمرو ولايت در روايات مربوط، مقيّد به قيدى نشده و مطلق مى‌باشد.

8. مقبوله عمر بن حنظله، مشهوره ابو خديجه و توقيع شريف بدون ترديد بر نصب ولايت دلالت دارند، ولى در روايات ديگر دليلى بر انتصاب يا انتخاب يافت نمى‌شود.

9. شروط اساسى رهبرى مستفاد از روايات عبارتند از: فقاهت، عدالت و مديريت.