ملت بزرگ و هوشمند ايران به خوبى از تجربه‌هاى ناموفق گذشته درس گرفت و اين‌بار انقلابى را بنيان نهاد كه ويژگى اصلى آن اسلامى بودن است. انقلاب اسلامى با سرعت و وسعت شگفت‌انگيزى در خارج از مرزهاى جغرافيايى خود نفوذ كرد و پيام خويش را كه پيام عزت، كرامت، آزادگى و حريت، عدالت و در يك كلام پيام رويكرد به دين بود با صدايى رسا در جهان طنين‌افكن نمود. اينك كه اين انقلاب دو دهه پرفراز و نشيب از عمر خود را سپرى كرده است، در نام‌گذارى آن به عنوان «انقلاب مادر» ترديدى نمى‌توان كرد. ايران پس از انقلاب اسلامى در سطح ملى و بين‌المللى مركز ثقل تحولاتى قرار گرفته كه به طور مستقيم و غير مستقيم بر جامعه جهانى تأثيرگذار بوده است. ميزان اين تأثيرگذارى را مى‌توان از حجم گسترده اقدامات انجام شده با هدف براندازى اين انقلاب در داخل و خارج محاسبه كرد. شايد بتوان اين خصيصه را نيز از مختصان چنين انقلابى برشمرد.

2. تحليل‌گران غربى با ذهنيتى كه از نقش مذهش در قرون وسطى و نارضايتى مردم از عملكرد دين و كليسا در جامعه دارند در اين انديشه‌اند كه چگونه يك انقلاب مكتبى با پشتوانه عظيم مردمى به وقوع پيوسته و در گذر زمان هرگاه كه اراده كرده، امواج ميليونى از قشرهاى گوناگونى جامعه را به ميدان آورده است.

تفاوت‌هاى بنيادين ميان مسيحيت تحريف شده و نحوه كاركرد رهبران كليسا با مكتب رهايى‌بخش اسلام و روحانيت، موجب شده است تا برخى دانشمندان غربى به مطالعه جدى اسلام و نظام سياسى آن بپردازند.

3. نظام سياسى اسلام بر دو پايه اساسى بنا نهاده شده است: پايه نخست، رابطه «دين و سياست» و پايه دوم، بررسى «حاكميت و ولايت». نظريه هاى ارائه شده از سوى انديشوران دينى نيز در ارائه تصويرى از اين مبانى بسيار حايز اهميت است. از اين‌رو، كتاب مشتمل بر يك مقدمه، و سه بخش است: بخش اول به مباحث اسلام و سياست مى‌پردازد؛ بخش دوم به حاكميت و ولايت و بخش سوم به نظريه‌هاى فقها در ارتباط با حكومت اختصاص يافته است.