دل‌هاى سنگى، دل‌هاى نرم‌

به نام خدايى كه نام او مايه خشيت و خشوع دل‌هاى با ايمان است و قلب مؤمن با آيات او روشن و زنده مى‌شود. اگر دل، سنگ گردد، زندگى هم پر از ننگ گردد و اگر قلب، نرم و رام و فروتن شود، چشمه حكمت‌ها مى‌شود و بستر رحمت‌ها.

خشوع دل‌

از موهبت‌هاى الهى، داشتن دلى «خاشع» است، يعنى قلبى پرسوز و گداز، پراشتياق و با حال، اثرپذير و نرم و متواضع. در چنين دلى هم «بذر حكمت» مى‌رويد، هم «خوف الهى» آشيانه مى‌كند.

از موعظه‌هاى حضرت عيسى عليه السلام اين بود كه:

«گياه در زمين هموار و نرم مى‌رويد، نه در سنگلاخ! حكمت هم در قلب متواضع، آباد مى‌گردد نه در قلب متكبر. آيا نمى‌بينيد كه هر كس سر برافرازد تا سقف، سرش مى‌شكند. اما آن كه گردن را پايين بگيرد، در پناه‌