بخش دوّم: در سايه شمشير

از كارهاى حتمى امام موعود «ع» جنگى تمام‌عيار با تمام انسان‌نماهاى خون‌آشام است. در آغاز آن انقلاب بزرگ، جنگ در رأس همه كارها قرار دارد. اين موضوع در آيات بطور كلى و در احاديث بطور مشروح آمده است.

در مسئله جنگ، ممكن است چنين انگاشته شود كه هدايت انسان و ساختن جامعه بشرى، با دعوت اخلاقى و تربيت درست امكان‌پذير است و نيازى به خونريزى و جنگ نيست؟

در پاسخ مى‌گوييم: مطالعه تاريخ بشرى- از روزى كه تاريخى بر جاى مانده است- و بررسى غمنامه سرگذشت انسان، بخوبى اين واقعيت را آشكار مى‌سازد كه موانع راه رشد و تكامل انسان جز با قدرت و خونريزى از سر راه برداشته نمى‌شود، و تعاليم اخلاقى و اصول تربيتى هرچند تأثيرهايى ژرف و گسترده داشته است، ليكن اين تأثيرها در برخى از افراد نجيب انسانى بوده است، و در طبقه سلطه‌طلب و دنيادار و استثمارگر كه منابع قدرت اقتصادى، سياسى و نظامى جامعه‌ها را در دست داشته‌اند و دارند يا هيچ تأثيرى نداشته، يا تأثيرى تحول‌آفرين و دگرگونساز نداشته است. براى تربيت و هدايت آنان بايد عامل ديگرى به كار مى‌رفته است، تا سدّ راه انسانها نگردند، و راه رشد را بر توده‌ها نبندند، تا همگان بتواند بى‌هيچگونه مانعى به راه رشد خويش ادامه‌