درباره آينده و امام موعود (ع)، و روشها و اقدامها و برنامه‌هاى او، از اميدآفرين‌ترين بخشهاى تعاليم اسلام است كه از فرجام خوش تاريخ و سرانجام دلپذير و آرمانى زندگى انسان، سخن گفته و مژده آن را داده است.

برنامه‌ها و راه و روشهايى كه در اين كتاب ياد شد، همه و همه، راه و روشهاى پيامبران است، كه در دستور كار امام موعود «ع» قرار دارد و امام- اين «بقية اللّه» و «ذخيرة اللّه» و اين تنها يادگار همه انبيا و اوليا- وارث اين معارف و تعاليم و مجرى سازش‌ناپذير آنها است. افزون بر آن نيز مسائل و امورى خواهد بود كه در دوران دعوت اسلام زمينه ارائه و اجراى آن نبوده است، و در زمان رستاخيز امام مهدى «ع» زمينه‌ها و شرايط آن پديد مى‌آيد و همه به دست امام منجى مطرح مى‌گردد و در متن جامعه‌ها عملى مى‌شود. پس اينكه امام مهدى «ع» خويش را وارث پيامبران و نزديكترين مردم به انبيا و اوليا مى‌شمارد، براى همين است كه او تنها انسانى است كه شايستگى و توان آن را دارد كه راه انبيا را دنبال كند، و آرمانهاى ايشان را عينيت و تحقق بخشد.

امام صادق «ع»:

* انّ القائم اذا خرج دخل المسجد الحرام فيستقبل الكعبة، و يجعل ظهره الى المقام، ثم يصلّى ركعتين، ثم يقوم فيقول: يا ايّها الناس! انا اولى الناس بآدم، يا ايّها الناس! انا اولى الناس بابراهيم؛ يا ايّها الناس! انا اولى الناس باسماعيل؛ يا ايّها الناس! انا اولى الناس بمحمّد «ص» ...[1]

- چون مهدى به درآيد، به مسجد الحرام رود، و رو به كعبه و پشت به مقام ابراهيم بايستد، و دو ركعت نماز گزارد، آنگاه فرياد برآورد:

اى مردمان! منم يادگار آدم، و يادگار ابراهيم، و يادگار اسماعيل، و يادگار محمد «ص» ...

[1] -« بحار» 51/ 59؛« خورشيد مغرب»/ 341.