آموزش او بر پندار و فرض و شك بنا نشده است، بلكه بر اصل يقين و دريافتهاى راستين از حقايق و كشف حقيقت پديده‌ها و اشيا استوار است. در دوران امام بزرگ دانايى، همه مسائل بشرى، به هدف اصلى و مرز نهايى مى‌رسد، و بشريت- در تلاش اعصار و قرون خويش- به محضر استاد و معلمى راه مى‌يابد كه نكته‌اى از ديده ژرف‌نگر و حقيقت‌بين او پوشيده نيست، و هدف او پرده‌بردارى از حقايق و مجهولات است و تا سرحد امكان و توان انسانها آنان را به اوج تكامل علمى مى‌رساند.

اين موضوع از مهمترين برنامه‌ها و اقدامهاى امام مهدى «ع» است. او از حقايق گسترده و جهانى براى بشريت پرده برمى‌دارد، و مردمان را به دانشهاى يقينى و درست هدايت مى‌كند، و شناختهاى ناب و خالص به ارمغان مى‌آورد، و از اين رهگذر دو محور اساسى تحقق مى‌پذيرد:

1- با گسترش شناخت و كشف اسرار كائنات، پايه‌هاى خداشناسى استوار مى‌گردد.

2- گسترش شناخت و دانايى، تشكيل جامعه انسانى و بسامان و مرفّه را ممكن مى‌سازد، زيرا در پرتو شناخت درست مسائل حيات و بخشهاى گوناگون آن، مسائل تربيت، رشد، تكامل معنوى و مادى، آغاز و انجام كار انسان، سرنوشت اكنون و آينده او، شيوه‌ها و روشهاى اداره زندگى، تأمين و تنظيم خانواده، بهره‌بردارى از مواهب و امكانات طبيعى و انسانى و بسيارى از مسائل ديگر، بخشهاى زندگى در همه ابعاد به شايستگى اداره مى‌شود و سامانى درخور مى‌يابد. در پرتو علم و آگاهى از مسائل مادى و فيزيكى جهان، زيست اين دنيايى انسان بهبود مى‌يابد، و با شناخت مسائل معنوى و صلاح و سعادت روح انسانى، راه تكامل معنوى گشوده مى‌شود، و جامعه آرمانى در بعد مادى و معنوى پديدار مى‌گردد.

اين شناختها همه در روزگار رستاخيز امام مهدى «ع» تحقق مى‌پذيرد، و نقطه‌هاى ابهام و ترديد و سرگردانى محو مى‌شود، و انسان، دوران تكرار اشتباهها و تجربه‌هاى پياپى را پشت سر مى‌گذارد، و در رستاخيز ظهور هرروز به شناختهاى اصيل و تازه‌اى دست مى‌يابد، و حقايقى تازه براى او كشف مى‌شود، و به راهها و روشهاى متعالى‌تر و