شَنَآنُ قَوْمٍ عَلى‌ أَلَّا تَعْدِلُوا، اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوى‌: دشمنى قومى شما را بر آن ندارد كه داد نكنيد، دادگر باشيد كه دادگرى به پرهيزگارى نزديكتر است». پس چون شب فرارسيد، طارق و نجاشى شبانه به جانب معاويه به راه افتادند ... (تا از مساوات و عدالت فرار كرده باشند).

امام على «ع»:

*- خطاب به حاكم مسلمان ... ثمّ واس بين المسلمين بوجهك و منطقك و مجلسك حتى لا يطمع قريبك فى حيفك و لا ييأس عدوّك من عدلك ...[1]

- ... سپس در روبرو شدن و سخن گفتن و نشستن (مسلمانان) نزد تو برابرى را مراعات كن تا چنان نباشد كه نزديكان تو در بيعدالتى تو طمع بندند، و دشمن از عدالت تو نوميد نگردد ...

جريان تاريخى شكايت امام على «ع» به قاضى منصوب خود درباره زره، از يهودى و فردى ذمّى در كشور اسلامى و حكم قاضى به نفع يهودى، در كتب تاريخ و حديثى نقل شده‌[2] و نمونه اعلاى عملى و عينى مساوات در برابر قانون است.

امام صادق «ع»:

* كان رسول اللّه «ص» يقسم لحظاته بين أصحابه، فينظر إلى ذا و ينظر إلى ذا بالسويّة.[3]

- پيامبر نگاه كردن خود را نيز ميان اصحاب تقسيم مى‌كرد و به اين و آن، برابر مى‌نگريست.

اين بالاترين آموزشى است درباره مساوات و رعايت اصل برابرى ميان انسانها، كه‌

[1] -« وسائل» 18/ 155.

[2] -« الحياة» 2/ 266؛ فارسى آن 2/ 225 و 226.

[3] -« كافى» 2/ 671؛« الحياة» 1/ 422.