«فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كانَ غَفَّاراً. يُرْسِلِ السَّماءَ عَلَيْكُمْ مِدْراراً وَ يُمْدِدْكُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنِينَ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ جَنَّاتٍ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ أَنْهاراً[1]: سپس گفتم از پروردگارتان آمرزش بخواهيد كه او آمرزنده است. تا از آسمان برايتان پى‌درپى باران فرستد. و شما را به اموال و فرزندان مدد كند. و برايتان بستانها و نهرها بيافريند».

امام على «ع»:

* ... و لو قد قام قائمنا لا نزلت السّماء قطرها، و لأخرجت الأرض نباتها ... حتى تمشى المرأة بين العراق إلى الشام لا تضع قدميها إلّا على النبات ...[2]

- ... چون قائم قيام كند، آسمان- چنانكه بايد- باران بارد و زمين گياه روياند ... به گونه‌اى كه زن، از عراق درآيد و تا شام برود و جز بر زمينهاى سرسبز گام ننهد ...

6- برنامه‌ريزى درست و از يك نقطه‌

چنانكه در آغاز اين فصل يادآور شديم عامل محروميت و عقب‌ماندگى اكثريت كشورها و اجتماعات بشرى، كشورهاى قدرتمند و سلطه‌طلب است. اگر سلطه‌طلبان از ميان بروند و تقسيم جامعه بشرى به دو يا سه طبقه: پيشرفته و در حال رشد و عقب مانده، نفى شود و همه برنامه‌ريزيها و فكر و تخصصها و سرمايه‌ها و مديريتها تا سرحدّ امكان بطور يكسان در همه مناطق زمين، تقسيم گردد و تبعيض و تفاوتى در كار نباشد، و جهان داراى مركزيتى يگانه و واحد شود كه براساس عدل و مساوات به همه انسانها يكسان بنگرد، و تقسيم‌بنديهاى ظالمانه جامعه بشرى را محو سازد، و همه امكانات طبق نيازها به مناطق عالم گسيل گردد، و هيچ نقطه‌اى متروك و رها شده باقى نماند، بطور طبيعى مشكلات و نابسامانيهاى زندگى انسانها برطرف مى‌شود و رفاه و آسايش‌

[1] - سوره نوح( 71): 10- 12.

[2] -« بحار» 10/ 104.