واقعى را براساس اصول توحيد و ايدئولوژى اسلامى پى مى‌ريزد، و همه انسانها را در زير شعار يگانه و دين واحد گرد مى‌آورد.

امام على «ع»:

* يا مالك بن حمزة! كيف أنت إذا اختلفت الشّيعة ... فقلت يا امير المؤمنين، ما عند ذلك من خير؟ قال: الخير كلّه عند ذلك. يا مالك عند ذلك يقوم قائمنا ...

ثمّ يجمعهم على أمر واحد.[1]

- اى مالك بن حمزة! چگونه خواهى بود هنگامى كه شيعه اختلاف كنند، (و به جان هم بيفتند ...) ...

گفتم: يا امير المؤمنين در اين دوره خيرى نيست. امام فرمود: تمام نيكى در اين روزگار است. اى مالك، در اين زمان قائم ما قيام كند و همه را بر (محور) يك مرام و عقيده گرد آورد.

رفع اختلافها در زمان ظهور، در همه مسائل و مشكلات صورت مى‌گيرد. از مسائل اختلافى و مهمّ درباره مبدأ و معاد، و مسائل اقتصاد و مالكيت و عدالت، تا مسائل كوچك و ريز در روابط فردى و روزمرّه زندگى. مسائلى كه هرساعت و هرروز در متن زندگى پيش مى‌آيد و چهارچوب واحدى ندارد، و معيارى براى آنها نيست، و هركس در راه و عمل خويش شيوه و روشى را انتخاب مى‌كند، و موجب ناسازگارى و برخوردهاى اجتماعى مى‌گردد.

امام حسين «ع»:

* لا يكون الامر الّذى تنتظرونه حتى ييرأ بعضكم من بعض، و يتفل بعضكم فى وجوه بعض، و يشهد بعضكم على بعض بالكفر، و يلعن بعضكم بعضا. فقلت له:

[1] -« غيبت نعمانى»/ 206.