برخى فمينيست‌هاى نسل‌x ( حتى برخى دختران نابالغ) شيوه ديگرى را اتخاذ كرده‌اند. يكى از شيوه‌هاى جديد فمينيسم، عمل سياسى از طريق متمركز كردن قدرت جنسى، سياسى و اقتصادى‌اش بر اينكه «بانوى سخت‌گيرى» باشد، خصوصاً براى مردان است. روش ديگر كه حتى افراطى‌تر است، باليدن به خود و ناديده گرفتن مردان است. (البته اگر نگوييم بيزارى صرف) معاشرت فقط با زنان، استفاده از محصولات زنان و به‌دست آوردن قدرت و پول به هر قيمتى حتى به قيمت اينكه به‌عنوان يك «زن شهوت‌ران» ديده شود. و البته «زن فاحشه» فقط سخت‌گير است، يعنى نسبت به مردان سخت‌گير است.

برخلاف فمينيست‌هاى قديمى او مى‌خواهد مردان را فريفته و جذب كند اما بر خلاف خواهران نابالغ خود، مى‌خواهد اين كار را مانند يك زن انجام دهد؛ در لباس شب پولك‌دار بلندى كه به زمين كشيده مى‌شود، نه لباس سوراخ‌سوراخ!

از يك طرف «زن فاحشه» مى‌تواند با كلام، دل مردى را برده و با عميق‌ترين احساسات خود، او را دچار بحران كند و از طرف ديگر مى‌تواند با كلام او را زجر دهد و او را محروم كند.

«زن شهوت‌ران» جسورانه اقرار مى‌كند كه به پول ارزش مى‌دهد، چيزى كه معمولًا مربوط به زنانى است كه «مخالفان» جناح راست هستند، مثل پاگليا و سامرز. يعنى فمينيست «شهوت‌ران» زنان را به معيارهاى ماركسيستى- سوسياليستى فمينيسم ملزم نمى‌كند. زن شهوت‌ران مى‌تواند اعلام كند: