سبب هلاكت امّت مى‌شود.

با كمى دقّت، به خوبى درمى‌يابيم كه فرمايش امير المؤمنين عليه السّلام به دو ويژگى اساسى بازمى‌گردد:

1) علم به احكام الهى‌

2) عدالت‌

در روايت ديگرى نيز، دو ويژگى علم و عدالت براى امام عليه السّلام اعتبار شده است.

اصولا، لزوم آگاهى امام و خليفه به احكام و قوانين اسلام، از امور مسلّم ميان مسلمانان، از صدر اسلام تاكنون، بوده است و اختلاف نظر، تنها در موضوع و موارد اين علم بوده نه در خود آن؛ همان‌گونه كه در مورد لزوم خلافت و رهبرى، ميان مسلمانان هيچ اختلافى نيست، بلكه اختلاف در موارد ديگر است. علماى ما نيز پيوسته ايرادشان بر متصدّيان خلافت اين بوده است كه نسبت به برخى از احكام اسلام آگاهى نداشته‌اند.

در مورد عدالت و اعتبار آن براى حاكم نيز براى هيچ‌يك از مسلمانان ترديد روا نيست.

بنابراين، موازين عقلى و دلايل نقلى، هر دو بر آنند كه حاكم و رهبر جامعه اسلامى، ناگزير، بايد اوّلا عالم به قوانين و احكام اسلامى مى‌باشد، ثانيا در ميان مردم و در اجراى احكام به عدالت رفتار كند.