الخبر

6- پس مشطّب گفت: عبد اللّه بن عباس مى‌گويد كه‌[1] روزى پيغامبر عليه السلام گفت على بن ابى طالب را رضى اللّه عنه «ان ادركت قوما لهم نبز يقال لهم الرافضة يلفظون الاسلام فاقتلهم فانهم مشركون.» پارسى اين خبر باشد كه «اگر دريابى گروهى را كه ايشان را لقبى است و آن لقب رافضى گويند ايشان مسلمانى را دست بداشته باشند، چون دريابى ايشان را بايد كه همه را بكشى كه ايشان كافرانند.»

الخبر

7- قاضى لوكر گفت: روايت مى‌كند ابو امامه كه پيغامبر گفت عليه السلام «فى آخر الزمان فية يقال لهم الرافضة فاذا لقيتموهم فاقتلوهم.» پارسيش چنين باشد كه «در آخر زمان گروهى پديدار آيند ايشان را رافضى گويند، هرگه كه ببينيد ايشان را بكشيد.»

الخبر

8- پس مشطب گفت: سفيان بن عيينه رافضيان را كافر خواندى و اين آيت حجت آوردى «ليغيظ بهم الكفار» و «اشداء على الكفار» و گفتى «هر كه در ياران رسول قدحى كند يعنى شكستگى‌[2] 68 او كافر بود» بحكم اين آيت كه ياد كرده شد. و پيغامبر عليه السلام گفته است «ان اللّه و الملائكة و الناس جعل لى اصحابا و وزراء و اصهارا فمن سبهم فعليه لعنة اللّه و الملائكة و الناس اجمعين لا يقبل اللّه لهم عدلا و لا صرفا.» پارسيش چنين باشد كه «خداى تعالى مرا يارانى داده است كه وزيران و خسران و دامادان من‌اند، هركه ايشان را دشنام دهد او در لعنت خداى و لعنت فرشتگان و لعنت همه آدميان باشد و خداى تعالى‌

[1] - كه‌N -:PC

[2] - يعنى شكستكى‌PCK -:N يعنى شكستى‌X