فصل سوم اندر مظالم نشستن پادشاه و سيرت نيكو ورزيدن‌

1- چاره نيست پادشاه را از آن‌كه هر هفته‌اى دو روز بمظالم بنشيند و داد از بيدادگر بستاند و انصاف بدهد و سخن رعيّت بگوش خويش بشنود بى‌واسطه‌اى و چند قصّه كه مهمّ‌تر بود بايد كه‌[1] عرضه كنند[2] و در هر يكى مثالى دهد، كه چون اين خبر در مملكت پراكنده شود كه خداوند جهان متظلّمان و دادخواهان را در هفته‌اى دو روز پيش خويش مى‌خواند و سخن ايشان مى‌شنود همه ظالمان بشكوهند و دستها كوتاه دارند و كس نيارد بيدادى كردن و دست‌درازى كردن از بيم عقوبت.

حكايت اندر اين معنى‌

2- و چنان خواندم در كتب پيشينيان كه بيشتر از ملكان عجم دوكانى‌]8 b[ بلند بساختندى‌[3] و بر پشت اسب بر آنجا بايستادندى‌[4] تا متظلّمان كه در آن صحرا گرد شده بودندى همه را بديدندى و داد هريك بدادندى.

[1] - بايد كه‌PC : باندكى‌N

[2] - كنندP : كندNC

[3] - بساختندى‌PC : بساختى‌N

[4] - بايستادندى‌PC : بايستادى‌N