19. مهدويت و تحزب در جامعه اسلامى؛

20. مهدويت و مفهوم شهروندى؛

21. مهدويت و نظام سياسى امامت؛

22. مهدويت و نظام سياسى خلافت؛

23. مهدويت و فضيلت‌گرايى سياسى؛

24. مهدويت و تجلّى انسان كامل در رهبرى سياسى- اجتماعى؛

25. مهدويت و مسئله انسان كامل در تفكر اسلامى.

دوم. مهدويت و وضعيت سياسى شيعه در عصر غيبت:

برخى از مسائل كلام سياسى مهدويت، به دوره غيبت امام معصوم عليه السّلام مربوط مى‌شوند. اين مباحث شامل مباحث گسترده‌اى است كه نمونه‌هايى از آن عبارت است از:

1. بررسى عوامل سياسى- اجتماعى غيبت حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشّريف؛

2. چگونگى ارتباط امام غايب با جامعه اسلامى؛

3. استراتژى انتظار در عصر غيبت؛

4. نقش و جايگاه نواب خاص در تنظيم زندگى سياسى جامعه اسلامى عصر غيبت صغرا؛

5. وظايف سياسى جامعه منتظر در اسلام؛

6. وظايف سياسى منتظران در اسلام؛

7. ولايت فقيه و مسئله حكومت در عصر غيبت؛

8. بررسى نظريه‌هاى سياسى شيعه در عصر غيبت؛

9. بررسى و نقد نظريه تعليق حكومت در عصر غيبت؛

10. كارويژه‌هاى سياسى- اجتماعى امام غايب؛

11. جانشينان امام غايب در عصر غيبت؛

12. ماهيت شناسى زندگى سياسى در عصر حضور و غيبت؛

13. جايگاه عصر غيبت در تكامل انسان‌ها از منظر كلام سياسى شيعه؛

14. ابعاد سياسى- اجتماعى فلسفه عصر غيبت در حكمت الهى؛