ارتباطات و اطلاعات، توانسته است مكانيسم و علل پديده‌ها را كشف كند و ناشناخته‌ها را در قلمرو دانش خود بياورد. در چنين شرايطى انسان‌ها داعيه تسلط بر جهان هستى را دارند و فراتر از زمين كه اينك دهكده‌اى بيش جلوه نمى‌كند، درصدد تسخير سيارات ديگر برآمده‌اند.

الف) جهانى شدن بازتاب مدرنيته‌

نگرش غالب انديش‌مندان و نظريه‌پردازان غربى به جهانى شدن، بر اصول مدرنيسم مبتنى است. از اين منظر جهانى شدن اوج مدرنيته تلقى مى‌شود. در واقع جهانى شدن توانسته است بازتاب تحقق كامل‌تر آرمان‌هاى مدرنيته باشد. چنان كه در تعريف جهانى شدن، بر عنصر آگاهى فزاينده در فرايند جهانى شدن اشاره كرديم، اين ديدگاه آگاهى جديد را بر اساس اصول خويش تفسير مى‌كند. آگاهى فزاينده در جهانى شدن از اين جهت همان عطش دانستن است كه انسان مدرن از عصر روشن‌گرى به دنبال آن بوده است.

امانوئل كانت، مهم‌ترين انديش‌مند و فيلسوف عصر مدرن در مقاله‌اى كلاسيك و تأثير گذار اعلام كرد كه روشن‌گرى عبارت است از:

... خروج آدمى از نابالغى به تقصير خويشتن خود و نابالغى، ناتوانى در به كار گرفتن فهم خويش است بدون هدايت ديگرى.

وى در جاى ديگر تصريح مى‌كند:

براى اين روشنگرى به هيچ چيز نيازى نيست، مگر آزادى، تازه آن هم به كم‌زيان‌بارترين نوع آن؛ يعنى آزادى كاربرد عقل خويش در امور همگانى به تمام و كمال ...".

كلام آخر كانت آن كه:

... من در روشن‌گرى بيش از هرجاى ديگر بر خروج آدمى از نابالغى به تقصير خود خويش در امور قلمرو مسائل مذهبى پاى فشرده‌ام (كانت، 1376: 26- 15؛ هم‌چنين نك: كاسيرر، 1372).