پيش‌گفتار

چندى است كه مباحث مهدويت در جامعه علمى ما به صورت جدى مطرح و دنبال مى‌شود. ما وام‌دار و ميراث‌دار عالمان فرهيخته و بزرگوارى هستيم كه در طول تاريخ معارف مهدوى را به ما انتقال داده‌اند، باوجود اين، همواره پرداختن به مباحث مهدويت ارزش‌مند و پربركت است. ما نيز همانند گذشتگان خويش وظيفه داريم با تأمل بيشتر در اين باب و عميق‌تر ساختن فهم خود از معارف مهدوى مطرح شده در منابع اسلامى، ضمن ترويج آن در جامعه و زمانه خويش- در صورتى كه چشمان ما به جمال رعناى آن حضرت روشن نگرديد و فرج او را در اين مدت نبينيم- آن را به آيندگان بسپريم و سيماى روشن و مناسبى براى فرزندان و آيندگان خويش پديد آوريم.

اين نوشتار، مجموعه مقالاتى است كه بيشتر در نشريات علمى كشور در چند سال اخير منتشر شده است.