6) تأمين آزادى اجتماعى توسط دين.[1] در توضيح يكى ديگر از ضرورت‌هاى دخالت دين در عرصه‌ى اجتماع، مى‌توان به اين نكته اشاره كرد كه همواره در طول تاريخ، اقليتى كه در جايگاه حاكم قرار داشتند، حقوق فطرى و آزادى‌هاى مردم جامعه را استثمار و خود را بر جان، مال و ناموس آنان مسلط مى‌كردند. قرآن كريم يكى از اهداف بعثت پيامبر (ص) را آزادى مردم از انواع يوغ‌ها و زنجيرهاى دوره‌ى جاهليت وصف مى‌كند:

«و يضع عنهم اصرهم و الاغلال التي كانت عليهم».[2] او (پيامبر ص) احكام پر رنج و مشقتى را كه چون زنجير به گردن خود نهاده‌اند همه را برمى‌دارد.

جمع‌بندى‌

در اسلام رابطه‌ى دين و سياست، يك رابطه‌ى منطقى و ماهوى است و اين دو، لازم و ملزوم يكديگرند و جدايى‌ناپذير مى‌باشند؛ زيرا دين تمامى شؤون زندگى انسان را در بر مى‌گيرد و هدف دين به سعادت رساندن انسان‌هاست. همين‌طور، دين داراى احكام و دستورهاى بسيارى است كه بخشى از آن مربوط به مسائل و موضوعات سياسى است.

بنابراين دين اسلام، تربيت بشر در ابعاد گوناگون، از جمله بعد سياسى- اجتماعى رادر نظر دارد و اجراى بسيارى از احكام اسلامى وابسته به‌

[1] - همان، ص 176.

[2] - سوره اعراف، 157.