كبير و صغير را از اين برادر دانسته و ظاهرا اشتباه است، زيرا كتاب ابو اليسر شرحى بر فوايد جامع صغير است كه به جامع الصدر معروف است.

بغوى‌

ابو محمد حسين بن مسعود فراء فقيه بزرگ شافعى، صاحب كتاب مصابيح السنه، در حديث، و معالم التنزيل در تفسير، و التهذيب، در فقه. به سال 510 يا 516 در مرورود وفات يافت.

بقالى‌

ظاهرا مراد ابو الفضل زين الدين محمد بن القاسم خوارزمى متوفى 562 است كه از علماى نامدار است.

بقلى‌

هذه النسبة الى البقل و بيعه و زراعته، اشتهر بهذه النسبة جماعة منهم ابو جعفر محمد بن عبد الله بن عبد الواحد ... (سمعانى)

ت‌

تحقيق در اصول فقه حنفيه‌

ظاهرا شرحى است كه عبد العزيز بن احمد بخارى بر كتاب المنتخب فى اصول المذهب، تأليف حسام الدين محمد اخسيكتى حنفى، متوفى 644، نوشته است. حاجى خليفه مى‌گويد:" و شرحه عبد العزيز بن احمد البخارى و سماه التحقيق".

ترمدى‌

ابو عيسى محمد بن عيسى ترمدى (ترمد شهرى است بر كرانه جيحون) از شاگردان امام بخارى، متوفى سال 295، صاحب كتاب السنن، و كتاب العلل.

تعليق‌

" و صاحب تهذيب در كتاب تعليق گفته ..." (صفحه 455) ظاهرا مراد از صاحب تهذيب امام بغوى شافعى مؤلف كتاب التهذيب فى الفروع باشد و در اين صورت بايد گفت كه اشتباهى در عبارت هست، چه بنا به گفته حاجى خليفه، تهذيب بغوى خود تلخيص كتاب تعليق است:" و هو تأليف محرر مهذب مجرد عن الادلة غالبا لخصه من تعليق شيخه القاضى حسين و زادفيه و نقص"

تمر تاشى (امام ظهير الدين احمد بن اسمعيل)

صاحب كتاب كفايه در فقه حنفى و آن شرحى است بر كتاب هدايه تأليف برهان الدين على بن ابى بكر مرغينانى حنفى، متوفى 593.

تهذيب ر. ك. بغوى‌