جمعه 29 دى 1300/ 20 ژانويه 1922/ 21 جمادى الاول 1340

* انتصاب مشير الدوله به عنوان رئيس الوزراء

احمد شاه با صدور فرمانى، 1 مشير الدوله را به سمت رئيس الوزرايى منصوب كرد. 2

* كمپانى نفت جنوب و فروش سهام‌

داوود مفتاح السلطنه سفير ايران در لندن طى تلگرافى به وزارت امور خارجه اطلاع داد كمپانى نفت جنوب با انتشار اعلانى سهام ذيل را در معرض فروش گذاشته است:

دو ميليون سهم يك ليره‌اى، كه قيمت هرسهم بيست و يك شلينگ و سود آن هشت درصد مى‌باشد و ششصد هزار سهم كه قيمت اصلى هرسهم يك ليره است ولى معادل شصت و پنج درصد يك ليره به فروش مى‌رسد كه سود آن، منوط به سود و عوايد خالص كمپانى است، چنانكه سال گذشته سود آن بيست درصد بود. مفتاح السلطنه در ادامه افزود:

كميسر وزارت خارجه انگليس پيشنهاد كرده است اين موضوع به وزارت فوايد عامه اطلاع داده شود، چنانچه دولت ايران و سهام‌داران ايرانى مايل به خريد سهام مذكور 3 باشند از حق تقدم برخوردار هستند. 4

* برگزارى تظاهرات گسترده در قزوين‌

حزب دموكرات قزوين تظاهرات بزرگى عليه فئودال‌ها برگزار كرد. حكمران قزوين دستور بازداشت «سربخش» يكى از افراد مشهور دموكرات را صادر كرد.

سربخش به تلگرافخانه پناه برد و در آنجا بست نشست، ولى مأموران به دستور حكمران قزوين به داخل ساختمان تلگرافخانه رفته و او را دستگير نمودند. 5

* پيشنهاد همكارى انگليس و آمريكا در نفت شمال‌

«گدس» با اصرار از وزارت خارجه انگليس خواست، به توسعه همكارى انگليس و آمريكا در شمال ايران ادامه دهد، زيرا مقابله با شركت استاندارد اويل در ترتيب دادن و تداوم تبليغات خصمانه دشوار و از لحاظ روابط انگليس با آمريكا خطرناك است.

ضمنا از «هوور»، وزير تجارت انگليس نقل قول كرد كه چنانچه احساسى دوستانه بين شركت نفت ايران و انگليس و استاندارد اويل به وجود مى‌آمد يك كلمه ديگر درباره موضوع نفت در ايران شنيده نمى‌شد. 6

وزارت خارجه انگليس در صدد بود با دادن اجازه به شركت استاندارد اويل براى شركت در استخراج منابع نفتى شمال ايران، عاملى قدرتمند را از بين عوامل دشمن خود در ايالات متحده آمريكا حذف كند. 7

* انتشار مقاله‌اى تحريك‌آميز در روزنامه العراق‌

روزنامه نيمه‌رسمى العراق چاپ بغداد امروز مقاله‌اى تحريك‌آميز را به قلم «پيرانستاس كرمل» 8 در خصوص كردستان منتشر كرد. خلاصه مقاله‌ 9 مزبور به شرح ذيل مى‌باشد:

خانواده «بابان» از امراى كردستان در گذشته داراى حكومت مستقلى بودند كه خدمات زيادى را به فرهنگ و تمدن و تأسيس شهرها نمودند.

مرزهاى حكومت آنان از يك‌سو از درياچه اروميه تا كوه‌هاى حمرين و از سوى ديگر از موصل تا كرمانشاه امتداد داشت و داراى قشون منظمى مانند نظاميان اروپا در آن عهد بود.

بطوريكه، در جنگ‌ها از توپ استفاده مى‌كردند و ضمن حفظ استقلال خود، گاهى تحت حمايت ايران و گاهى عثمانى بودند.

سرانجام به دليل فشارها و تضييقات اين دو حكومت قوى، حيات سياسى حكومت آنان پايان يافت. 10