نتيجه‌گيرى‌

1- با بررسى اهداف انبيا و دين و نقد كتاب «آخرت و خدا، هدف بعثت انبيا»، به اين نتيجه رسيديم كه براى انبيا و دين اهداف متعددى ترسيم شده است. سعادت و كمال معنوى انسان، معرفى و دعوت به توحيد، ترسيم سراى آخرت، برقرارى عدالت‌اجتماعى، آزادسازى‌انسان از زنجير اسارت و تشكيل حكومت‌الهى از اهداف انبيا و دين هستند.

2- با بررسى رابطه دين و دنيا به اين مطلب دست يافتيم كه اديان الهى و به خصوص اسلام، نه تنها با بهره‌گيرى از نعمتهاى دنيوى مخالف نيست بلكه بر استفاده صحيح از مواهب الهى تأكيد مى‌ورزد. همچنين دين الهى به امور فردى و عبادى محصور نمى‌گردد بلكه امور اجتماعى نيز جزء قلمرو آن است. دين نسبت به شئون اجتماعى بشر مانند اقتصاد، قضاوت، تعليم و تربيت و به خصوص سياست و حكومت بيگانه نبوده و سياستهاى كلان را در اين امور مشخص كرده است.

3- بنابر بينش الهى و توحيدى، حاكميّت و حكومت، هم در مرحله قانونگذارى و هم در مرحله اجرا، از آنِ خداوند متعال است و كسانى مى‌توانند تصدى حكومت را برعهده گيرند كه از طرف خداوند متعال داراى مجوز باشند. انبياى الهى، پيامبر اكرم (ص)، امامان معصوم (ع) و فقيه عادل جامع‌الشرايط در عصر غيبت داراى چنين مجوزى هستند.