پيشگفتار

قرن معاصر شاهد مجاهدت ملّت رشيد ايران عليه استبداد و استكبار بوده كه توسط روحانيت و در رأس همه، حضرت امام خمينى، رهبرى شد و پس از سالها تلاش و كوشش و نثار خونهاى فراوان به پيروزى رسيد. نهضتى كه هدف از آن، برپايى حكومت اسلامى و اجراى احكام الهى در جامعه بود. بر اين اساس، ملّت غيور و مسلمان ايران به حمايت از آن برخاستند و از نثار جان و مال براى به ثمر رسيدنش دريغ نكردند.

انديشه حكومت اسلامى كه سالها فقط در محافل علمى مطرح بود، در انقلاب اسلامى توسط امام خمينى عملًا احيا شد. در اين انديشه، حاكميّت مختصّ خداوند متعال است و تنها كسانى حقّ تصدى حكومت را دارند كه از طرف خداوند مأذون باشند.

مجوّز حاكميّت بر جامعه اسلامى از طرف خداوند به پيامبر اسلام (ص) و ائمه اطهار (ع) و در زمان غيبت نيز به فقيه عادل و جامع‌الشرايط سپرده شد.

همان گونه كه اشاره شد، اين تفكّر ريشه در مبانى اسلامى دارد، ولى شرايط و زمينه مساعد براى اجراى آن قبل از انقلاب اسلامى ايجاد نشده‌