قدرت نرم انقلاب اسلامى ايران‌

در برهه‌اى كه اجماع علمى متفكران اجتماعى، آغاز دوره‌ى گذار از موج دوم تمدنى به «عصر اطلاعات» را در جهان توسعه يافته و گسترش مناسبات عقلانى را در جهان در حال توسعه نويد مى‌داد و پايان عصر ايدئولوژى در «دهكده‌ى جهانى» به عنوان رويكرد جديد جهانى اعلام مى‌شد، به ناگاه به دنبال يك سلسله تحولات سياسى، اجتماعى و فرهنگى، انقلابى شكوهمند در ايران به وقوع پيوست كه جهانيان را به دليل اتكاء به قدرت نرم‌افزارى به شگفتى واداشت چرا كه با پيروزى اين حركت عظيم انقلابى، قدرت دينى و معنوى نقشى تعيين‌كننده در معادلات سياسى و تصميم‌گيرى‌هاى جهانى يافت و ارزش‌هاى دينى و معنوى و فرهنگى از تأثيرگذارى عمده‌اى در مناسبات و روابط بين‌الملل و نيز تصميمات جهانى و منطقه‌اى برخوردار شد.

انديشه انقلاب اسلامى به عنوان نمونه‌اى تازه از نظام حكومتى در چشم‌انداز جهانى كه از سرچشمه زلال اسلام ناب نشأت گرفته بود، توانست در زمانى كوتاه مرزهاى محدود جغرافيايى را درنوردد و پيام اصلى خود را كه همانا مبارزه با ظلم و ستم و برپايى حكومتى عادلانه بود، به دورترين نقاط جهان برساند. از ديگر سو، انقلاب اسلامى با شكستن انحصارگرايى در عرصه روابط بين‌الملل و بر هم زدن معادلات جهانى و منطقه‌اى توانست اعتماد به نفس را در مسلمانان تقويت كند و با شالوده‌ريزى نظم بين‌الملل فارغ از سلطه قدرت‌هاى استكبارى بر اساس سياست «نه شرقى نه غربى» بارقه اميد را در دل ميليون‌ها مسلمان و مستضعف جهان بيدار نگه دارد.