ب. اسلام ديدگاه ويژه‌اى در باب مالكيّت دارد كه مخصوص به خود است.

ج. اقتصاد سالم و عدالت اجتماعى تنها در پرتو عمل به نظر اسلام و تحقّق اقتصاد اسلامى، ظهور خواهد كرد.

حضرت امام به گروهى كه از تمكّن مالى برخوردارند، چنين خطاب مى‌كند:

به ثروتمندان و پولداران مشروع وصيّت مى‌كنم كه ثروت‌هاى عادلانه خود را به كار اندازيد و به فعاليّت سازنده در مزارع و روستاها و كارخانه‌ها برخيزيد كه اين خود عبادتى ارزشمند است و به همه در كوشش براى رفاه طبقات محروم وصيّت مى‌كنم.[1]

در اين بخش از وصيّت‌نامه، امام راه خداپسندانه‌اى را فراروى ثروتمندانى كه ثروت مشروع اندوخته‌اند، گشوده است و از آنان مى‌خواهد كه به «عبادت مالى» بپردازند. امام قدس سره عبادت مالى را كوشش براى آسايش طبقات محروم، به كارگيرى ثروت به گونه‌اى عادلانه، پرداختن به فعاليّت‌هاى سازنده براى كشور و توجّه به آبادانى مزارع و روستاهاى كشور مى‌داند و ثروتمندان را به اين مسئله توجّه مى‌دهد كه:

چه نيكو است كه طبقات تمّكن‌دار به طور داوطلب براى زاغه و چپرنشينان، مسكن و رفاه تهيّه كنند و مطمئن باشند كه خير دنيا و آخرت در آن است، و از انصاف به دور است كه يكى بى‌خانمان و يكى داراى آپارتمان‌ها باشد.[2]

پرسش‌

1. مالكيّت اسلامى چه ويژگى‌هايى دارد و چرا امام به مالكيّت اسلامى توجّه تامّ داشت؟

2. تفاوت اساسى مكتب اقتصادى اسلام با ساير مكاتب اقتصادى در چيست؟

[1]. همان، ص 33- 32، سطر 3- 29.

[2]. همان، ص 33، سطر 7- 4.