ما همان روز عيد از احرام بيرون آمده‌ايم، شب‌ها هم در منى كارى نداريم، پس چرا يك صحراى فشرده از انسان، آن هم بيشتر در چادرها، بايستى همچنان سرگردان و بيكار شب‌ها را در منى بگذرانند؟

منى بهترين فرصت تحقق بخشيدن منى: آرزوهاى ما است، آماده‌ترين زمينه كنفرانس‌هاى اسلامى، مشورت‌هاى مردمى كه از همه عالم گرد آمده‌اند، كه دسته‌جمعى بيانديشند چه كرده‌اند و چه بايستى بكنند، چه بهره‌اى از نمايش توحيدى همه جانبه حج بدست آورده‌اند و چگونه الگوى كشور حج و نمونه مملكت «الله» را در بلاد «الله» مى‌توانند پياده كنند.

اينجا خواه و ناخواه برخوردهاى زيادى حاصل است كه نه كار و كسى، و نه هيچ مشغولياتى به جز بيكارى در اين مكان و زمانش وجود ندارد.

اينجا چيز تماشائى به جز موج جمعيت‌هاى مختلف الشكل نيست، و شايد يكى از رموز اينكه بيتوته در منى واجب شده اين است كه اين سيل جمعيت در هم فشرده در آن حالت هم‌چون رستاخيز خواه و ناخواه با هم برخوردهائى سودمند كنند كه به نفع مليون‌ها مسلمان باشد.

و نيز تمامى طبقات در مكان و زمان و فضائى يكسان، و زندگى همانند، از تناقض و اختلاف طبقاتى ظالمانه، و جدائى متكبرانه برون شوند، با هم باشند كه «يدالله مع الجماعه».

بيتوته منى:

شب يازدهم و دوازدهم در صورت امكان واجب است در منى بيتوته كنى و روز دوازدهم بعد از ظهر مى‌توانى از منى برون روى به شرط آنكه چيزى از محرمات احرام را عمداً مرتكب نشده‌باشى، خصوصاً صيد و زن، ولى آيه مربوطه همه را شامل است كه: