وسط بودنش اگر هم واجب باشد شرط برون شدن از احرام نيست، و فقط در حالت عادى واجب يا شايسته است.

راه‌هاى شرعى قربانى‌

: 1- كارخانه كنسرو سازى آماده گردد كه گوشت‌هاى زياده از مصرف فقراى موجود در منى و مكه به صورت كنسرو آماده شده و به بهاى پوست و ساير اجزاء غير از گوشت براى فقراى حرم و زياده‌اش براى ساير فقراى مسلمان جهان فرستاده شود، اگر هم مخارج اضافه‌اى داشت به همان نسبت بر تعداد كنسروها بخش شده و به همان قيمت بخش شده به فروش رسد.

2- اگر اينگونه نشود و تاكنون هم نشده، لازم است به اندازه حاجت روز عيد قربانى و تقسيم عادلانه شود، و بقيه هم در روزهاى ديگر تا ذيحجه، كه در خود منى كشته شود، و اگر در منى نشد يا حرج يا مشقت زياد داشت در مكه قربانى و تقسيم عادلانه گردد، و زياده از مصرف ذيحجه حتى‌الامكان به وسائلى به نفع فقرا نگهبانى گردد كه در طول سال ميانشان تقسيم شود.

صد چندان مى‌شود، و چنانچه وسائل موجوده يا آن همه در خور امكان است از عهده نگهبانى يا تقسيم برنيايد، جورى كه نشود همه قربانى‌ها را در طول ذيحجه كشت، چون كشتن در غيرذيحجه به حساب قربانى حج دليلى ندارد، بلكه ظاهراً مشروع هم نيست، و از طرفى هم كشتن همه آنها در ذيحجه موجب هدر رفتن بيشتر گوشت‌هاست، طبعاً در اينجا كه عذر همه جانبه است منتقل به قيمت مى‌شود، و «ما استيسر من الهدى» اينجا همان قيمت هديه حاجى است، و از باب نمونه خبر صحيح عبدالله عمر را شاهد مى‌گيريم كه گويد: در مكه بوديم، قربانى‌ها گران شد، يك دينار خريديم، بعد دو دينار تا هفت دينار رسيد و سپس ناياب شد، هشام‌در اين باره‌نامه‌اى به حضرت موسى‌بن جعفر (ع) نوشت، پاسخ‌