چنانكه اگر هم آن را غلط خوانده، با اينكه مى‌توانسته درست كند، اكنون كه از مكه برگشته متوجه غلطكارى خود شد، اينجا هم اگر نتواند برگردد محكوم به همان حكم است، گرچه نائب هم در مكه گرفته باشد، چه آنكه برخلاف وظيفه عمل كرده، نه نمازى كه غلط خوانده كافى است و نه نيابتى كه به غلط گرفته، و فعلًا بايستى هم خودش در هر جا هست نمازش را به قرائت صحيح بخواند و هم مجدداً نائب بگيرد كه پشت مقام بخواند.

3- پس از طواف جورى بيمار و بى‌حال شد كه اميد بهبودش تا در مكه است نمى‌رود و با اين حال هم هرگز از عهده نماز به هيچ وجه برنمى‌آيد، نه الفاظش و نه افعالش و نه نيتش، در اين صورت نيز برايش نائب گرفته مى‌شود.

ولى اگر جورى است كه مى‌تواند نماز مضطر را همچون نمازهاى واجب ديگر انجام دهد، كه نشسته يا خوابيده و با اشاره ركوع و سجود كند، و به اندازه ممكن اذكار واجب را بگويد در اين صورت تكليف از خود او ساقط نيست، و فقط جائى منتقل به نائب مى‌شود كه خودش هيچ جورى نتواند نماز طوافش را بخواند.

روى اين اصل شخص زنده كه اكنون در مكه است و مى‌تواند نمازى هر جور هست بخواند، نائب گرفتن چنان كسى بدعت است و تكليف را هرگز از او ساقط نمى‌كند.

بلى اينجا مورد چهارمى هم هست كه بعضى از فقها گفته‌اند اضافه بر اينكه خود مكلف بايستى بخواند احتياطاً نائب هم بگيرد و به جماعت هم بخواند: