7- ناخن گرفتن:

براى هر يك از ناخن‌هاى دست و پا يك چارك غذا كفاره است، و اگر همه را يكجا بگيرد يك گوسفند، و اگر دو جا بگيرد دو گوسفند چه رابر باشند يا نه، و اگر ده تا يكجا و بقيه را چند جذا بگيرد براى اوّلى يك گوسفند و براى ناخن‌هاى ديگر هر كدام يك چارك غذا است، و در همه اين موارد چنانچه عمدى باشد چه اختيارى و چه اضطرارى كفاره ثابت است، مگر آنكه نداند يا يادش رفته كه محرم است و يا هر عذر ديگر كه عمل را از عمدى بودن خارج كند و اكنون مسائلى چند:

مسأله 1- اگر دست يا پايش بيشتر يا كمتر از ده ناخن داشته باشد ظاهراً همان حكم و كفاره ده ناخن را دارد، مگر اينكه جدا بگيرد كه براى هر يك يك چارك غذا است، چه نه ناخن باشد و چه يازده ناخن، و ظاهراً قسمتى هم از يك ناخن حكمش حكم يك ناخن است.

مسأله 2- مقصود از يكجا گرفتن اين نيست كه در يك مكان بگيرد، پس اگر در حال حركت مشغول ناخن گرفتن شد، به طورى كه گويند يك مرتبه ناخن‌هايش را گرفت كفاره‌اش يك گوسفند است، و اگر در يك مكان دو مرتبه گرفت دو كفاره به حساب گذشته دارد، بنابراين وحدت و تعدد مكان ميزان وحدت و تعدد كفاره نيست، بلكه تنها از نظر زمان و دفعات كه گويند يك يا چند دفعه گرفت كفاره تفاوت مى‌كند.

مسأله 3- اگر يكدفعه بعضى ناخن‌ها را عمداً و بعضى را غيرعمدى بگيرد، گرچه همه را يكجا گرفته كفاره‌اش يك گوسفند نيست، زيرا نسبت به آنچه غيرعمدى گرفته كفاره ندارد و بقيه هم كمتر از ده ناخن است، و فقط براى هر يك يك چارك كفاره دارد.