1- روابط جنسى:

بطور كلى هم‌بسترى با زن چه دائم و چه منقطع، از پس يا از پيش، چه منى بيايد چه نيايد، و نيز هر عملى كه موجب آمدن منى شود، هر جور، با هر كه و هر چه باشد، همه اينها اگر از روى علم و عمد باشد موجب كفاره است، گرچه نوع كفاره و نيز تكاليف مرتكب عمل برحسب حالات و موارد گوناگون فرق مى‌كند كه در مسائل زيرين يادآور مى‌شويم:

مسأله 1- اگر با علم و عمد از پس يا پيش با زن خود جماع كرد، چنانچه پيش از سعى عمره تمتع باشد ظاهراً واجب است يك شتر كفاره دهد، و اگر وقت باقى است اين عمره را تمام كرده و مجدداً از ميقات محرم شده اعمال را از سر بگيرد، والا از همان‌جا رهايش كرده تجديدش كند، و اگر اصولًا وقت براى تجديد نمانده همان را تمام كند و سپس حج افراد به جاى آورده عمره مفرده‌اى هم انجام دهد و سال آينده و يا هر وقت بتواند در اوّلين فرصت قضايش را به جا آورد، كه در نتيجه عمره تمتع اولى هرگز نتيجه‌اى ندارد و باطل است.

ولى اگر اين عمل پس از سعى و پيش از تقصير بوده عمره‌اش صحيح است و بايستى در صورت امكان يك شتر و الا يك گاو و الا يك گوسفند، هر كدام را به فراخور حالش بدهد.

مسأله 2- چنانچه اين عمل در احرام حج باشد اعم از تمتع و قرآن و افراد اگر پيش از وقوف به مشعر الحرام است حجش باطل و واجب است تمامش كرده شترى هم كفاره دهد، و سال آينده قضايش را نيز انجام دهد، چه اين حج واجب باشد چه مستحب، چه اصلى چه نيابت، چه با اجرت و چه بى‌اجرت، صرفاً كافى است كه حج باشد هر جور و براى هركس و به هر منظور، هرگز تفاوتى ندارد.