است كه مثلًا لباس احرامش معطر شده و چاره‌اى به جز اينكه خودش بشويد ندارد، و دست كم در غير مورد ضرورت احتياط واجب در ترك آن است.

مسأله 9- حرام بودن عطر بر محرم در انحصار بعضى از عطرهاى مخصوص نيست، گرچه در گروهى از روايات نام زعفران و مشك و عنبر و مانند اينها آمده، كه در گروهى ديگر نيز به طور كلى از عموم عطريات منع شده است.

مسأله 10- خوردن و بوئيدن و به خود ماليدن آنچه از عطريات محسوب نيست بر محرم حرام نيست، گرچه خوشبو باشد مانند سيب گلاب و گلابى و به كه در خبر است «آنچه خوردنى است و عطر نيست بر محرم حلال است» پس اگر چيزى عطر است چه خوردنى باشد مانند زعفران، يا نه مانند عطرهاى معمولى، اينها بطور كلى همه گونه استعمالاشان حرام است.

مسأله 11- اگر پيش از احرام روغن معطر يا هرگونه عطرى به بدن يا لباس شما باشد و به هنگام احرام بتوانى برطرفش كنى كه هيچ، ولى اگر برطرف نمى‌شود و لباسى هم جز همين ندارى نبايد پيش از احرام معطرش كنى، آرى معطر كردن پيش از احرام اينجا حرام است، زيرا مقدمه قطعى حرام در حال احرام را هم اكنون فراهم ساخته‌اى، چنانكه آماده ساختن همه‌گونه محرمات احرام پيش از احرام حرام است، مثل اينكه در روز آفتابى وسيله بدون سقف را براى مسافرت عمداً از دست بدهى و در حال احرام به ناچار در وسيله سرپوشيده سوار شوى، يا با امكان و سهولت معالجه پيش از احرام سستى كنى كه در حال احرام به عذر بيمارى در وسيله سرپوشيده سوار شوى، و چه بدتر اگر خود را عمداً و يا روى اهمال بيمار كرده باشى كه دو گناه است.

مسأله 12- آنچه از عطريات بر محرم زنده حرام است، بر كسى هم كه در حال احرام مرده حرام است، بدين معنى كه حرام است مرده محرم را معطر كنند،