اوّل كه حد مسح است در وضوء نمايان شود، پس كمترين مقدارى كه بايستى از پشت پاى مردان صاحب در احرام باز باشد تقريباً دو انگشت مربع است، يعنى 2* 2 كه مساحت 4 انگشت باشد، و ديگر سائر احتياطات در حكم وسواس است.

مسأله 2- چيزى كه تمامى روى پا را بپوشد چه تا ساق پا هم برسد يا نرسد حرام است، و البته حرمت اوّلى بيشتر و دوّمى حداقل حرمت است.

و اگر قسمتى از روى پا فقط باز باشد ولى ساق را پوشيده نيز حرام است، ولى اگر ساق را نپوشد و قسمتى هم از روى پا باز باشد مانند كفش‌هاى معمولى ظاهراً هرگز اشكالى ندارد، بنابراين كفش‌هاى بندى بدون ساق را چنانچه بى‌بند يا با بند باز پوشى كه مقدارى از روى پا نمايان باشد، ظاهراً هرگز اشكالى ندارد، زيرا دليلى بر اينكه پوشيدن كفش ممنوع باشد نداريم و تنها پوتين و جوراب و مانند اينها ممنوع است، و دوختنى بودن هم نه در لباس و نه در كفش و نه هيچ چيز ديگر از محرمات احرام نيست، گرچه احتياط مستحب است كه اكتفاء به نعلين كند، والله العالم.

مسأله 3- زن‌ها واجب است و نه مستحب كه روى پا را باز گذارند، و باز گذاشتن ساق پا در صورتى كه نامحرم ببيند حرام است، و چنانچه روى كفش يا جوراب‌شان را بشكافند اسراف است، زيرا ادله منع در انحصار مردان است.

مسأله 4- در پوشيدن عمدى پوتين يا جوراب و مانندشان ظاهراً كفاره‌اى نيست، گرچه احتياط مستحب دادن كفاره است.

مسأله 5- اگر پوتين يا جوراب طورى باشند كه روى پا به اندازه واجب نمايان است، فقط در صورت ضرورت جائز است و در حال اختيار جائز نيست.