فرهنگ آن جامعه بستگى دارد و تهاجم فرهنگى، يعنى تهى كردن جامعه از فرهنگ خودى و جايگزينى فرهنگ موردنظر دشمن.

براندازى فرهنگى ممكن است از دو طريق صورت گيرد: تبليغات و ديگرى نفوذ و استحاله. اما تهاجم عصر ما بيشتر تهاجم فرهنگى است كه توسط صنايع فرهنگى امروز- از كتاب و مطبوعات و سينما گرفته تا ماهواره و كامپيوتر و برنامه‌هاى نرم‌افزارى- اجرا مى‌شود. در كشور ما نيز پس از انقلاب اسلامى تاكنون دشمنان براى استحاله فرهنگى تلاش بسيار كرده‌اند. به‌دليل ناسازگار بودن ارزش‌هاى اصيل اسلامى با ديدگاه حاكم ليبراليسم در غرب، كوشش شده تا فرهنگ موردنظر غرب به هر طريق ممكن در فرهنگ ما جاى گيرد.

بى‌ترديد ازاين‌رو كه دشمنان ايران پس از انقلاب اسلامى توانايى ضربه زدن از طريق جنگ و ترور به نظام را نداشته‌اند، شيوه تهاجم و استحاله فرهنگى جامعه را برگزيده‌اند كه كم‌هزينه‌تر و اثرگذارتر از راهكارهاى نظامى است. از زمان وقوع انقلاب اسلامى تاكنون فرهنگ اصيل اسلامى- ايرانى از هرگونه سيطره فرهنگى غرب بر جامعه ممانعت نموده، اما در صورت بى‌توجهى به اين مسئله بسيار حياتى، اين فرهنگ نيز در سال‌هاى آتى با چالش روبه‌رو خواهد شد. سرعت جريان تبادل ارتباطات و فناورى روبه‌رشد جريان اطلاعات خطر بزرگى را پيش‌روى كشورهايى همچون جمهورى اسلامى مى‌نهد و آن هم بحث تبليغات ماهواره‌اى و شبكه‌هاى اينترنتى است كه امروزه از آنها به قدرت نرم نيز ياد مى‌شود. به‌نظر مى‌رسد تقويت زيرساخت‌هاى فرهنگى جامعه و تلاش براى احياى فرهنگ‌هاى بومى و ملى از راه‌هاى مختلف (به‌ويژه رسانه‌ها در داخل و ايجاد شبكه‌هاى توانمند ماهواره‌اى) درجهت تبليغ و نشان دادن چهره واقعى و اصيل فرهنگ اسلامى- ايرانى، مى‌تواند در آينده فرهنگى انقلاب اسلامى اثرگذار باشد.[1]

2. اشاعه جدايى دين از همه ساحت‌هاى زندگى اجتماعى (سكولاريسم)

با توجه به شاخص‌هاى حكومت اسلامى كه در گفتمان دينى مطرح است، حضور ارزش‌هاى‌

[1]. موحدى، جهانى شدن فرهنگ و تأثير آن بر ايران، ص 52- 48.