قبل ان تفقدونى- متهم به جهل و تقليد كرده بود و حضرت در پاسخ فرمودند:

ايّها المدّعى ما لا يعلم و المقلّد ما لا يفهم. اصحاب در واكنش به جسارت او خواستند دست به خشونت بزنند، اما امام عليه السّلام به اصل كلى اسلام احتجاج مى‌كنند كه: انّ الطيش لا يقوم به حجج اللّه و لا يظهر به براهين اللّه.

اين شخص سؤال دارد، از من جواب مى‌خواهد، شما خشم گرفتيد، مى‌خواهيد خشونت به خرج بدهيد؛ غضب كرديد، عصبانيت به خرج مى‌دهيد. با عصبانيت نمى‌شود دين خدا را قايم و راست كرد، با عصبانيت برهان خدا ظاهر نمى‌شود. بنشينيد سر جايتان‌[1].

در عرصه اجتماع و رفتار نيز آيات پيشين بهترين شاهد بر اين مدعاست كه به شواهد ديگرى نيز اشاره مى‌شود:

قرآن كريم نسبت به كفارى كه خطرى از آنان متوجه اسلام نيست، نه تنها حكم به جهاد نمى‌دهد، بلكه امر به نيكوكارى نيز مى‌كند[2]: لا ينهاكم اللّه عن الّذين لم يقاتلوكم فى الدّين و لم يخرجوكم من ديارهم ان تبّروهم و تقسطوا اليهم انّ اللّه يحبّ المقسطين‌[3].

آيه ديگر مردم مسلمان را، كه از مشركان و اهل كتاب انواع اذيت و شكنجه را تحمل كرده‌اند، تشويق به مدارا و بردبارى مى‌كند:

و لتسمعنّ من الّذين اوتوا الكتاب من قبلكم و من الّذين اشركوا الى كثيرا و ان تصبروا و تتّقوا فانّ ذلك من عزم الامور.[4].

شهيد سعيد بردبارى را نشأت گرفته از عقل و انديشه- نه احساسات توصيف مى‌كند:

تعبير قرآن كريم «من عزم الامور» يعنى: كارهايى است كه از روى عزم و عقل و انديشه و تصميم انجام داده‌ايد، نه از كارهايى كه از روى ميل و احساس و

[1] - پيرامون جمهورى اسلامى، ص 128.

[2] - ر. ك: مرتضى مطهرى، تعليم و تربيت در اسلام، ص 225.

[3] - سوره ممتحنه، آيه 8.

[4] - سوره آل عمران، آيه 43.