نام کتاب : حكمت حكومت فقيه پاسخ به شبهات در مورد حكومت ديني نویسنده : ممدوحى، حسن جلد : 1 صفحه : 94
افراد پست را بر قتلگاه كريمان مقدم داريم».[1] قرآن كريم نيز اطاعت از احبار و
رهبانان را نوعى بتپرستى دانسته و آنان را مذمت كرده و مىفرمايد: «علما و راهبان
خود را به مقام ربوبيت شناخته و خدا را نشناختند».[2]
سيد الشهدا- سلام اللّه عليه- اين نوع اطاعت را مردود دانسته و تا پاى كشته شدن در
مقابل آن ايستاد.[3] باتفحص و
تتبع بيشتر در آيات و روايات و تاريخ معصومين عليهم السّلام به طور وضوح به اين
واقعيت پىمىبريم كه اطاعت از طاغوت زمان بندگى آنان است و احتراز از آنان پيوسته
دأب سلف صالح بوده و تا كنون نيز چنين بوده است و مسلم است كه با سلطه آنان بخش
وسيعى از احكام اسلام تعطيل خواهد شد و مسلمين مكلفند در صورت قدرت عليه آنان،
قيام كنند كه البته اين قيام مستلزم رهبرى الهى است كه پس از پيروزى و براندازى
سلطه طاغوت دولت عدل تشكيل بدهند.
اصل دوم: هرگونه اعانت و مسالمت با حكومتهاى ظالم حرام است
آيات و روايات متعددى در اين زمينه وارد شده كه با توجه به آنها
وظيفه امت صريحا روشن مىشود.
آيات: 1. «آيا مىخواهند در امور خود به طاغوت
مراجعه كنند، درصورتىكه مأمور بودند كه به طاغوت كافر شوند».[4]
2. «كسانى كه عهد خدا را پس از محكم بستن مىشكنند و رشتهاى كه آنان را امر به
پيوند آن داشته، مىگسلند و در زمين فساد مىكنند، به حقيقت آنها زيانكار هستند».[5]
[1] - تحف العقول، ص 275:« ه يهات منّا الذلّه، ابى
اللّه ذلك لنا و رسوله و المؤمنون و حجور طهرت و انوف حميه و نفوس ابيّه من ان
تؤثر اللثام على مصارع الكرام.»
[2] - توبه آيه 31:\i« اتخذوا احبارهم و رهبانهم
اربابا من دون اللّه».\E