سياست امت را از وظايف نواب عام عصر غيبت مى‌دانيم، و البته اشتمال هيئت منتخبه بر عده‌اى از مجتهدين عدول يا مأذونين از قبل مجتهدى و تصحيح و تنفيذ و موافقتشان در آراى صادره كافى است».[1]

كلامى از علامه طباطبايى (ره)

مرحوم علّامه طباطبايى در موارد متعدد، در الميزان به اين خصيصه الهى اسلام اشاره فرموده و با استشهاد به متون آيات، دين اسلام را دينى جهانى كه مجهز به مديريت دنيايى انسان و نيز پرورش متناسب او براى ابديت است، معرفى مى‌كند و در آن روز كه فشار دولت طاغوت بر موم گلوگير بود، نزديك‌ترين نوع حكومت را به حكومت الهى اسلامى، جمهوريت دانست كه اين خود موجب شد كه به وسيله دستگاه جبار ساواك مورد اذيت و آزار فوق العاده روحى قرار گيرد.

ايشان در جلد چهارم الميزان پانزده فصل را با عناوين مختلف درباره مدنيّت دين مبين اسلام و مديريت آن در مورد همه ابعاد انسانى در ذيل آيه 200 سوره آل عمران آورده‌اند، و در اين پانزده فصل- كه رعايت احتياط تمام نسبت به زمان طاعوت در آن پيداست- حكومت الهى و اسلامى قرآن را چنان ترسيم فرموده كه مترقى‌ترين نظام‌هاى حقوقى، هرگز ابعاد انسان را آن چنان ترسيم نكرده است.

ما در اين نوشتار به عناوين آن فصول اشاره مى‌كنيم كه براى محقّق پر مطالعه، گذشته از آن كه رمز و نمونه‌اى از مطالب مى‌باشد، از ره‌گشايى خاصّى برخوردار خواهد بود. اين فصول، تحت عنوان «كلام في المرابطة في المجتمع الإسلامى» آورده شده است. امّا، آن فصول:

فصل نخست: انسان و اجتماع‌

فصل دوم: انسان و رشد او در اجتماع‌

فصل سوم: اسلام و توجه آن به اجتماع‌

فصل چهارم: لحاظ رابطه فرد و جامعه از نظر اسلام‌

فصل پنجم: آيا سنت اجتماعى اسلام قابل اجرا و بقا هست؟

[1] - تنبيه الامه، ص 12.