زنان پرداخت كننده نفقه مى‌باشند، آيا قانون ارث مى‌تواند تغيير يابد؟ در پاسخ بايد گفت كه اسلام بنا به مصلحت خانواده، قوانينى را وضع نموده است كه با نيازهاى فطرى و طبيعى بشر سازگار و هماهنگ بوده و لذا قصد تغيير آن را ندارد. به اين ترتيب حتى اگر زنان بر اساس شرايط اجتماعى، در بيرون از خانه كار مى‌كنند، مسئوليت پرداخت مخارج زندگى را ندارند و در اين خصوص شرع و قوانين مدنى، زن را ملزم به كاركردن و تأمين مخارج زندگى نمى‌نمايد.

حال در صورتى كه زنان حقوق ماهيانه خويش را در خانه همسر خرج مى‌نمايند، مى‌توانند به همسرشان يادآورى نمايند كه اين هزينه‌ها، بخشش نبوده و دِينى بر گردن همسر است. لذا مرد ملزم به بازگرداندن آن به زن مى‌باشد. بنابراين مطابق قوانين داخلى، نفقه‌اى كه بر عهده مرد بوده و وى قادر به پرداختش نبوده است و زن به جاى همسرش آن را پرداخت نموده، دِينى است كه بر عهده مرد مى‌باشد و مرد به محض توان مالى، بايد آن را پرداخت نمايد و مقدم بر ساير ديون وى نيز مى‌باشد.

بنابراين اگر فردى از دنيا رفت، ابتدا ديونش را از مال برجاى مانده پرداخت مى‌نمايند. سپس مابقى‌اش به وراث به ارث مى‌رسد. لذا زن مى‌تواند بعد از فوت همسر، درخواست ديون نمايد كه در اين صورت ابتدا تمام مبالغى كه زن به شوهرش داده (و از باب بخشش نبوده است)، از اصل مال جدا شده به او داده مى‌شود و سپس از مابقى اموال ميت، سهم‌الارث وراث (از جمله سهم‌الارث زن) را مى‌پردازند.