همان ابتداى تشكيل، يك نفر رياست آن را برعهده مى‌گيرد. البته نوع و شيوه اعمال رياست متفاوت است. برخى از رؤسا به شيوه‌اى مستبدانه و كاملًا فردى بر مجموعه رياست نموده و برخى ديگر، مصالح جمع را در نظر گرفته و با ايشان مشورت مى‌نمايند.

پر واضح است كه در يك مجموعه نيز نمى‌توان چند نفر را مدير قرار داد زيرا به هرحال در مواردى نظر مديران با يكديگر متفاوت است و مجموعه دچار سردرگمى خواهد شد و در مواردى تصميم نهايى اتخاذ نخواهد شد و در نتيجه مجموعه پيشرفت نخواهد كرد.

از آنجايى كه خانواده نيز يك نهاد اجتماعى است كه داراى اهداف و منافع مشتركى ميان اعضاى خانواده بوده و نيازمند سامان و نظام يافتگى است، لذا ضرورى است كه از يك رياست عاقلانه برخوردار گردد.

در قوانين داخلى ايران، اين رياست بر عهده مرد گذاشته شده است.

ماده 1105 قانون مدنى بيان مى‌دارد كه: «در روابط زوجين رياست خانواده از خصايص شوهر است.»

خداوند در قرآن كريم مى‌فرمايد:

«الرجال قوامون على النساء بما فضل الله بعضهم على بعض و بما انفقوا من اموالهم‌[1]؛ مردان قوام بر زنان هستند به دليل برترى كه خداوند برخى را بر برخى داده است و به دليل آنكه مردان از اموال خود نفقه مى‌پردازند.»

[1] - نساء: 34.