زن در قانون اساسى‌

سؤال: چرا زن در قانون اساسى تنها زمانى كه همسر يا مادر است به رسميت شناخته مى‌شود و به عنوان يك انسان مستقل در قانون اساسى جايگاهى ندارد؟

پاسخ: مطابق با اصل بيستم قانون اساسى؛ «همه افراد ملت اعم از زن و مرد يكسان در حمايت قانون قرار دارند و از همه حقوق انسانى، سياسى، اقتصادى، اجتماعى و فرهنگى با رعايت موازين اسلام برخوردارند.» به اين ترتيب اصول قانون اساسى، مردان و زنان را به طور مشترك و يكسان مدنظر قرار داده و اصل بيستم هم بر همين موضوع تأكيد نموده است.

علاوه بر آن، اصل 21 قانون اساسى، توجه ويژه‌اى را به مسائل زنان معطوف نموده‌است. براساس اين اصل؛ «دولت موظف است حقوق زن را در تمام جهات با رعايت موازين اسلامى تضمين نمايد و امور زير را انجام دهد:

1- ايجاد زمينه‌هاى مساعد براى رشد شخصيت زن و احياى حقوق مادى و معنوى او.

2- حمايت مادران، بالخصوص در دوران باردارى و حضانت فرزند و حمايت از كودكان بى سرپرست.

3- ايجاد دادگاه صالح براى حفظ كيان و بقاى خانواده.

4-