در نتيجه از نظر قرآن، اصل انسان كشى يك جرم بزرگ و نابخشودنى است و تفاوت در نحوه ديه و قصاص، ربطى به اين قضيه ندارد؛ چنانچه هدف اسلام از تعيين ديه و جريمه مالى قيمت گذارى بدن و اعضاى آن نيست، بلكه هدف مبارزه با فساد و جنايت است.

در پايان اشاره به دو نكته شايسته مى‌باشد؛ اول آنكه اگر در مواردى زن در اقتصاد خانواده موقعيتى داشت كه نوعاً مردان دارند، موجب نقض در قانون نمى شود، چرا كه هر قانونى ناگزير از مراعات نوع است و ملاحظه تمام موارد و مستثنيات، امكان پذير نمى باشد.

نكته دوم اين كه بايد توجه داشت كه «حكمت» يك حكم شرعى لزوماً «علت» آن محسوب نمى شود و به همين خاطر، فقها هيچگاه براساس «حكمت»، به استنباط «حكم شرعى» نمى پردازند. بلكه بر اساس علت تامه و حصول آن، حكم مى‌كنند و در مورد ديه نمى توان حكمت را به جاى علت قرار داد و نتيجه قطعى گرفت.

سنگسار زنان‌

سؤال: چرا زن و مردى كه مرتكب عمل زنا شوند، مستوجب حكم زنا (سنگسار) مى‌گردند؟

پاسخ: كيفرهاى اسلامى، بازتاب و انعكاس انتقام جويى فرد يا جماعتى نيست كه قانون را به نفع خود وضع كرده باشند. بلكه براى تأمين مصالح عمومى و اعتلاى كلمه حق است. بر اين اساس خداوند براى اداره صحيح‌