بهتر است تا سپردن آن به تازه‌كارهاى به ستوه آمده كه كمبود وقت دارند و ذوقى براى آموزش اذهان كودكان ندارند.» مجلات زنان پر است از توصيه‌هاى مشابه اينها.

با تلقين ديگران، زنان جوان احساس مى‌كنند اگر خود را در محل كار پرتاب نكنند و بچه‌هايشان را به دست افراد «كم همت‌تر و با توانمندى كمتر در زمينه شغلى» نسپارند، ابله و كم اراده محسوب مى‌شوند. استخدام نكردن يك جايگزين براى والد، كارى احمقانه تلقى مى‌شود.

روز به روز زنان شهامت بيشترى پيدا مى‌كنند براى اعتراض به اين كاريكاتور غيرمنصفانه‌اى كه در آن جايگاه مادرى- اين امر پيچيده و انسانى- كه به طور كاملًا غريزى و فطرى در وجود مادر نهاده شده، تا سطح بردگى مجرمانه‌[1] تنزل داده شده است. امّا معترضان برخلاف اين جريان قوى شنا مى‌كنند. يك خانم به نام مارجورى هانسِن شاويتز[2] از مطالعات خود در زمينه نقش‌هاى زنانه نتيجه مى‌گيرد كه: «در حال حاضر عليه زنان غيرشاغل تبعيض جدى وجود دارد.»

به نظر من يكى از دلايل دردناك شكست كامل فمينيسم براى ارائه يك برنامه معنادار در زمينه زندگى خانوادگى و بزرگ كردن فرزندان اين است كه فمينيسم باعث شد بسيارى از مشكلاتى را كه خود وعده حل كردنشان را داده بود، وخيم‌تر شوند.

[1] -Penal Servitude .

[2] -Marjorie Hansen Shaevitz ..