اين سخنى است [باطل‌] كه به زبان مى‌آورند، و به گفتار كسانى كه پيش از اين كافر شده‌اند، شباهت دارد. خدا آنان را بكشد؛ چگونه [از حق‌] بازگردانده مى‌شوند؟!»

آيات فراوان ديگرى از اين سنخ وجود دارد كه خواننده گرامى را به تأمّل و تدبّر بيشتر در آنها ارجاع مى‌دهيم.[1]

3. دين همه انسان‌ها؛

بسيارى از آيات قرآن، همه انسان‌ها را مخاطب قرار داده و به دين اسلام دعوت نموده و قرآن و پيامبر اسلام را هادى همه انسان‌ها معرفى كرده است. از جمله مى‌فرمايد: «وَ ما أَرْسَلْناكَ إِلَّا كَافَّةً لِلنَّاسِ بَشِيراً وَ نَذِيراً»[2]؛ «و ما تو را نفرستاديم، مگر براى همه مردم تا [آنها را به پاداش الهى‌] بشارت‌دهى و [از عذاب او] بترسانى ...».

در جاى ديگر مى‌فرمايد: «قُلْ يا أَيُّهَا النَّاسُ إِنِّى رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ جَمِيعاً»[3]؛ «بگو: اى مردم! من فرستاده خدا به سوى همه شما هستم».

در رابطه با همگانى بودن قرآن در موارد مختلفى مى‌فرمايد: «إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعالَمِينَ»[4]؛ «آن كتاب (قرآن) نيست، مگر تذكرى براى همه جهانيان».

4. فراخوانى اهل كتاب به اسلام؛

قرآن مجيد اهل كتاب را به اسلام فراخوانده و روى‌گردانى از آن را كفر و حق‌پوشى تلقى نموده و به شدت از آن توبيخ‌

[1] - ر. ك: آل عمران( 3)، آيه 31( مباهله با مسيحيان)؛ توبه( 11)، آيه 31 و 32؛ نساء( 4)، آيه 157 و 71؛ مائده( 5)، آيه 51 و 473

[2] - سبأ( 34)، آيه 28

[3] - اعراف( 7)، آيه 158، نساء( 4)، آيه 79؛ حج( 22)، آيه 49، فرقان( 25)، آيه 1، انبيا( 21)، آيه 107

[4] - تكوير( 81)، آيه 27؛ انعام( 6)، آيه 18 و 87 و 90؛ ابراهيم( 14)، آيه 1 و 52؛ آل عمران( 3)، آيه 138؛ انعام( 6)، آيه 18؛ نساء( 4)، آيه 174؛ فرقان( 25)، آيه 1